Ols jesionowy wyżynny - OlJwyż
Występuje na terenach zalewanych, gdzie z uwagi na utrudniony odpływ okresowo woda z utrzymuje się przy powierzchni i dochodzi do zabagnienia. Podobnie jak w przypadku siedlisk nizinnych ten typ siedliskowy lasu powinien mieć nazwę „Las łęgowy bagienny wyżynny”
| Ols jesionowy wyżynny - OlJwyż | ||
|---|---|---|
| Położenie | Dolinki u podnóży stoków, obrzeża potoków, źródlisk oraz miejsca wysięków wód stokowych | |
| Rodzaj gleby | Skały kwaśne lub węglanowe, z wyraźnym poziomem organicznym o charakterze torfu niskiego czy murszu lub z warstwą mułową | |
| Piaski, pyły, mułki i iły: - w osadach rzecznych współczesnych tarasów zalewowych - w osadach deluwialnych |
||
| Typ, podtyp próchnicy | mull wilgotny, mull wilgotny murszowy, mull mokry | |
| Typ i podtyp gleby | Gmłź – gruntowoglejowa mułowa odm. źródliskowa MŁt, MŁtca – torfowo-mułowa, odm. słabozabagniona, także odm. węglanowa MŁw – mułowa właściwa Mmł - mułowo-murszowa odm. słabo zmurszała MRm, MRmca – mineralno-murszowa, także odm. węglanowa MRw, MRwca – murszowata właściwa, także odm. węglanowa CZms - czarna ziemia murszasta Dp – deluwialna próchniczna odm. gruntowoglejowa |
|
Gatunki runa różnicujące łęgi wyżynne od nizinnych - jak w Lłwyż.
Gatunki runa różnicujące OlJwyż od Lłwyż:
- czartawa pośrednia - Circaea intermedia;
- skrzyp olbrzymi - Equisetum telmateia (E. maximum);
- szczaw gajowy - Rumex sanguineus.