Warstwa krzewów (podszyt leśny) zbudowana jest bądź z krzewów właściwych (bez czarny, leszczyna, trzmielina, dereń itp.) bądź z roślin drzewiastych, które w normalnych warunkach wyrastają w wysokopienne drzewa, w niekorzystnych warunkach podlegają zahamowaniom wzrostowym i rozwojowym. Zahamowania te mogą być spowodowane ubóstwem gleby lub nadmiernym ocienieniem przez drzewostan.
Podszyt krzewiasty może trwale utrzymywać się w takiej postaci pod drzewostanem, gdyż spełnia wszystkie funkcje fizjologiczne dochodząc do dojrzałości generatywnej (kwitnienie i owocowanie), mimo znacznego nieraz niedoboru światła.
Podszyt drzewiasty albo trwale utrzymuje się w warstwie krzewów albo wchodzi na lepszych siedliskach w warstwę krzewów przejściowo, by w sprzyjających warunkach świetlnych zmienić się w podszyt, a następnie w piętro drzewostanowe.
Drzewa podszytowe nigdy nie osiągają dojrzałości generatywnej.
Na podszyt spośród gatunków drzewiastych nadają się przede wszystkim te, które dobrze znoszą ocienienie, a więc: grab pospolity, lipa drobnolistna, dąb szypułkowy i bezszypułkowy, jarząb pospolity, klon pospolity, klon jawor, buk zwyczajny, jedlica zielona, świerk pospolity.
Oceniając wpływ podszytów na glebę w jednakowych warunkach siedliskowych, należy stwierdzić, że jedne gatunki, np. buk, grab, jedlica, wpływają korzystnie, inne, np. świerk, pogarszają stosunki wodne i opóźniają przebieg procesu próchnicowania. Najcenniejsze są podszyty mieszane, wielogatunkowe.
Dodatni wpływ warstwy krzewiastej w lesie przedstawia się następująco: