Typ-siedliskowy-lasu żyzny i bardzo żyzny, wilgotny. Występuje na glebach brunatnych właściwych oglejonych lub pseudooglejonych, murszowo-glejowych, murszowatych, gruntowo-glejowych, czarnych ziemiach zdegradowanych lub murszowatych, z próchnicą murszowatą. Gleby te wytworzone są z aluwialnych piasków rzecznych, piasków akumulacji lodowcowej lub lessów zalegających na glinach zwałowych, z glin zwałowych, margli i piasków akumulacji jeziornej. Gleby pod umiarkowanym lub dość silnym wpływem wody gruntowej.
Runo jest na ogół dobrze rozwinięte z wyraźnym górnym piętrem tworzonym przez wysokie byliny. Charakterystyczne jest występowanie licznych gatunków azotolubnych: pokrzywy, niecierpka, kopytnika, bodziszka, czyśćca.
Gatunki główne: dąb szypułkowy I-II bonitacja, jesion I-II bonitacji (kraina II).
Gatunki domieszkowe: jesion, wiąz, klon, jawor, lipa, osika, grab.
Gatunki podszytowe: kruszyna, leszczyna, czeremcha, jarząb, bez czarny, bez koralowy, porzeczka czarna, dereń, trzmielina, kalina koralowa.
Las wilgotny jest siedliskiem najbardziej odpowiednim dla dębu szypułkowego i jesionu wyniosłego, dlatego te gatunki panują w drzewostanie. Charakterystycznym dla lasu wilgotnego zespołem roślinnym jest grąd niski, rosnący na żyznych i w wilgotnych siedliskach. Gatunki panujące w grądzie niskim to grab, dąb i świerk. Charakterystyczną rośliną pozwalającą odróżnić las wilgotny od lasu świeżego to kopytnik pospolity.