Bazy nasienne

Bazę nasienną dla głównych gatunków lasotwórczych stanowią wyłączone drzewostany nasienne i gospodarcze drzewostany nasienne. Baza ta powinna być uzupełniana przez plantacyjne uprawy nasienne, plantacje nasienne, uprawy nasienne oraz rejestrowane uprawy pochodne.

Podstawowymi bazami nasiennymi o znaczeniu ogólnokrajowym są drzewostany nasienne w następujących kompleksach leśnych i regionach:

  1. Dla sosny: Lasy Taborskie i Napiwodzko-Ramuckie oraz Puszcza Piska, Puszcza Augustowska i Knyszyńska, Bory Tucholskie.
  2. Dla świerka: drzewostany Beskidu Śląskiego i Żywieckiego, Puszcza Białowieska, Augustowska i Borecka.
  3. Dla jodły: drzewostany Beskidu Sądeckiego i Roztocza.
  4. Dla modrzewia: drzewostany Gór Świętokrzyskich (oprócz Góry Chełmowej), drzewostany Kłodzczyzny i Nadleśnictwa Proszków (RDLP Katowice).
  5. Dla dębu: drzewostany krotoszyńskie, gorzowskie, krajeńskie, dolnośląskie i chełmskie.
  6. Dla buka: Puszcza Bukowa i Bieszczady.
  7. Dla olszy czarnej: Puszcza Augustowska i Białowieska, drzewostany Polesia Lubelskiego, drzewostany Nadleśnictwa Włoszczowa (RDLP Radom).
  8. Dla brzozy: Puszcza Białowieska i Augustowska.

W wymienionych bazach w latach dobrego urodzaju nasion powinny być tworzone rezerwy nasion na potrzeby krajowe. Można bez zastrzeżeń przenosić nasiona na podobne siedliska w obrębie dzielnicy przyrodniczo-leśnej (jednostka przyrodniczo-leśna, umożliwiająca optymalne wykorzystanie środowiska przyrodniczego przez uwzględnienie jego zróżnicowania). Nie należy przenosić nasion w bardzo odmienne warunki, np. z boru wilgotnego do warunków boru suchego.

Przy przenoszeniu nasion do innej dzielnicy lub krainy przyrodniczo-leśnej obowiązują następujące zasady: