Rodzaj Abies — jodła
Do rodzaju tego należą zimozielone drzewa o prostych pniach, koronach stożkowatych i konarach ułożonych w regularnych okółkach; w ciągu roku wyrasta tylko jeden okółek. Kora szara, na młodych pniach zwykle cienka i gładka, na starych często gruba i spękana.
Pąki okrągłe lub jajowate, u większości gatunków pokryte żywicą i wtedy łuski prawie niewidoczne, np. u jodły syberyjskiej (A. sibirica), tylko u dwóch gatunków bez żywicy — jodły pospolitej (A. alba) i kaukaskiej (A. nordmanniana). Niekiedy w korze występują wypukłe pęcherze żywicy (j. balsamiczna — A. balsamea).
Pędy prawie zawsze gładkie, rzadko bruzdkowane jak u świerków (j. nikkońska — A. homolepis). Igły ułożone gęsto, skrętolegle, równowąskie i spłaszczone, zwykle tylko na dolnej stronie z aparatami szparkowymi ułożonymi liniowo, chronionymi nalotem woskowym, widocznymi jako węższe lub szersze białe paski. Niekiedy igły równomiernie, obustronnie pokryte woskiem, niebieskawe, jednobarwne (j. jednobarwna (kalifornijska) — A. concolor, j. szlachetna — A. procera, j. górska — A. lasiocarpa). Wierzchołki igieł zwykle wycięte (j. zwyczajna — A. abies), rzadziej tępo zakończone (j. jednobarwna — A. concolor) lub zaostrzone (j. grecka — A. cephalonica, j. mandżurska — A. holophylla). Igły u nasady zwykle skręcone i zakończone przylgowatą stopką; po zasuszeniu opadają, później niż u świerków i jedlicy, pozostawiając na gałązkach prawie płaskie, okrągławe blizny (ważna cecha rozpoznawcza). W igłach występują dwa przewody żywiczne położone pod skórką (grupa Marginales) lub w miękiszu (grupa Centrales).
Drzewa jednopienne. Kwiaty męskie liczne, siedzące w pachwinach igieł na górnej stronie pędów zeszłorocznych w wierzchołkowej partii korony. Walcowate szyszki, osadzone zawsze pionowo na gałęziach, dojrzewają w ciągu jednego roku (w końcu lata) i rozsypują się; na gałęziach pozostają tylko osie (trzpienie). Na zimę opadają szerokie łuski nasienne z przyrośniętymi do nich niewielkimi łuskami wspierającymi oraz nasiona. Łuski wspierające są albo krótsze od nasiennych i nie wystają w szyszkach (j. jednobarwna — A. concolor), albo dłuższe, wystające i często zawinięte (j. pospolita — A. alba).
Nasiona zawierające pęcherzyki żywiczne, opatrzone są prawie trójkątnym skrzydełkiem, obrastającym samo nasienie z trzech stron; przy oczyszczaniu nasienie nie daje się wyłuskać ze skrzydełka, w odróżnieniu od sosen i świerków. Zwykle tylko nasiona ze środkowej części szyszki zawierają zarodek; na młodych drzewach prawie wszystkie nasiona są płonne. Siewka zawiera 4—10 długich liścieni z białymi paskami na stronie górnej.
Drewno miękkie, bez przewodów żywicznych, przeważnie barwy białej, ma biel i twardziel, jednak bez wyraźnego zróżnicowania zabarwienia.
Około 40 gatunków jodeł rośnie przeważnie w umiarkowanych strefach półkuli północnej: w Europie występuje 5 gatunków, z których największy zasięg ma A. alba — j. pospolita, jedyny gatunek jodły występujący w Polsce w stanie naturalnym. W Grecji rośnie A. cephalonica — j. grecka, w Hiszpanii — A. pinsapo — jodła hiszpańska, w płd. Włoszech — A. nebrodensis — j. sycylijska, w płd. Bułgarii i płn.-wsch. Grecji — A. borisii-regis — j. Borysa. Szereg gatunków, głównie północnoamerykańskich, ma znaczenie dla leśnictwa również w Europie.