Rodzaj Betula — brzoza

Brzoza

Drzewa lub krzewy, o liściach zwykle jajowatych, piłkowanych, ząbkowanych lub klapowanych. Kotki pręcikowe wykształcają się na wierzchołku pędów w jesieni i zimują (z wyjątkiem B. humilis i B. nana, u których otoczone są łuskami i stoją do góry); kotki żeńskie wydostają się z pąków pędów skróconych na wiosnę, jednocześnie z rozwojem liści.

Kwiaty pręcikowe, z błonkowatym okwiatem, zebrane w trójkwiatowe dwuramienne wierzchotki osadzone w kącie podsadki tworzącej z dwoma przysadkami tarczowaty daszek. W każdym kwiecie 2 pręciki, głęboko rozdzielające się na dwie części, z jednym pylnikiem. Kwiaty słupkowe bez okwiatu, siedzące po trzy w pachwinie trójklapowej łuski, powstałej ze zrośniętej podsadki z dwoma przysadkami. Słupek jeden, z dwukomorową zalążnią i jednym zalążkiem w każdej.

Owoce — drobne orzeszki, uskrzydlone z dwóch stron, niewłaściwie nazywane bywają nasionami. Kora zazwyczaj gładka, łuszcząca się cienkimi okrężnymi warstwami, często biała, żółtawa lub szara.

Rodzaj ten obejmuje 40 gatunków występujących wyłącznie na półkuli północnej; we florze Polski reprezentowanych jest 7 gatunków. Wiele z nich należy do drzew szybko rosnących. Na ogół mają one niewielkie wymagania glebowe, są światłolubne. Mają duże znaczenie w terenach zieleni, jako drzewa ozdobne.

Drewno brzóz jest beztwardzielowe, źółtawobiałe, typu rozpierzchłonaczyniowego, umiarkowanie mocne, dość ciężkie, twarde.

b/brzoza-betula.txt · ostatnio zmienione: 2013/09/15 12:39 (edycja zewnętrzna)