Elementy przestrzenne rębni
Elementy przestrzenne rębni są określane miarą ekologiczną, którą jest wysokość poddawanego rębni drzewostanu. Drzewostan ten wywiera wpływ na warunki świetlne, cieplne, wilgotnościowe i klimatyczne nowego pokolenia lasu i warunkuje możliwości obsiewu nasion.
Do elementów przestrzennych rębni zalicza się:
1. Powierzchnie o kształcie kolistym lub eliptycznym:
2. Powierzchnie o kształcie wydłużonym:
Najkorzystniejsze warunki do odnowienia mają powierzchnie, których dłuższy bok jest zorientowany w kierunku wschód-zachód. Kształt powierzchni manipulacyjnej zależy głównie od rzeźby terenu i sieci dróg, wyznaczony jest długością i szerokością tejże powierzchni. Nadaje się jej najczęściej kształt prostokąta, którego szerokość stanowi wymiar w kierunku posuwania się cięć. Na szerokość powierzchni manipulacyjnej mają wpływ: siedlisko, rodzaje drzew, zamierzony skład gatunkowy, częstość obradzania nasion przez drzewa, wielkość etatu rębnego.