Ze względu na ekologiczne i fizjologiczne właściwości gatunku domieszkowego oraz zamierzenia gospodarcze w stosunku do gatunku głównego rozróżnia się domieszkę trwałą i przejściową.

Domieszka trwała to gatunek domieszkowy utrzymywany w drzewostanie do wyrębu (np. modrzew, sosna, świerk lub jedlica w drzewostanie bukowo-dębowym).

Domieszka przejściowa to gatunek, który ze względu na swe właściwości ekologiczne lub fizjologiczne nie może utrzymać się na równi z gatunkiem głównym do wieku rębności drzewostanu i z tego względu zostaje wcześniej wyeliminowany z zespołu leśnego w sposób naturalny bądź przez zabiegi pielęgnacyjne (np. domieszka osiki w drzewostanie dębowo-świerkowo-sosnowym). Domieszki przejściowe mają znaczenie w młodych drzewostanach, a szczególnie przy zakładaniu upraw na glebach poza lasem, gdy wprowadzane tam gatunki wymagają w młodym wieku osłony (np. dąb); posadzona jako przedplon brzoza lub powstała z nalotów osika osłania wtedy gatunek główny (np. przed przymrozkami), później pozostaje w zmniejszonej liczbie, w końcu zostaje usunięta na długo przed planowanym wyrębem drzewostanu.