Włókowanie

Włókuje się gleby zaorane na zimę. Zabieg ten spełnia bardzo ważne i pożyteczne zadanie. Ogranicza on w dużym stopniu parowanie, powoduje wygładzenie nierówności, rozkrusza tworzącą się skorupę, wyciąga lub zasypuje kiełkujące chwasty.

Włóka jest narzędziem działającym powierzchniowo. W szkółkarstwie, podobnie jak w rolnictwie, stosuje się różne typy włók. Na gleby lżejsze używane są najczęściej włóki z belek drewnianych łączonych łańcuszkami, natomiast na glebach cięższych lepiej spełniają to zadanie cięższe typy włók, np. obręczowe, powstałe z łączenia obręczy metalowych lub inne.

Włókuje się na wiosnę jak najwcześniej, zaraz po obeschnięciu wierzchniej warstwy gleby. Gdyby w tym stanie uwilgotnienia gleby występowały trudności z użyciem ciągnika, należy rozważyć możliwość wykorzystania sprzężaju konnego. Włókę przeciąga się skośnie do kierunku skib w dwóch odwrotnych kierunkach. Skośny kierunek włókowania powoduje lepsze wyrównywanie zaoranych powierzchni. Włókowanie ma często duże znaczenie również przy powierzchniowym wyrównywaniu gleby przed siewem, szczególnie przy wysiewie nasion płycej nakrywanych.

w/wlokowanie.txt · ostatnio zmienione: 2013/09/15 12:41 (edycja zewnętrzna)