Trzmielina pospolita

Euonymus europaeus L. — trzmielina pospolita

Zwykle krzew wysokości do 3 m, rzadziej małe drzewo (do 7 m).

Gałązki w pierwszych latach zielone, czworokanciaste, często z czterema cienkimi listewkami korkowymi na kantach.

Liście długości 3—8 cm, jajowatoeliptyczne lub wydłużone, na szczycie zaostrzone, na brzegu karbowano-piłkowane. Kwitnie w maju po rozwinięciu się liści. Kwiaty żółtawozielone, średnicy około 1 cm. Torebki owocowe różowe lub czerwone, czterokomorowe, średnicy około 1,5 cm. Nasiona białe, otoczone całkowicie pomarańczową osnówką; dojrzewają we wrześniu i październiku.

Występuje w zachodniej i środkowej Europie, europejskiej części b. Związku Radzieckiego na południe od linii Ryga-Kaługa-Saratów, a także na Krymie i na Kaukazie. Na północy dochodzi do południowej Skandynawii.

Jest gatunkiem pospolitym w Polsce na nizinach i w niższych położeniach górskich. Występuje często w olszynach i lasach łęgowych, lubi gleby żyzne i wilgotne, dobrze znosi ocienienie. Wytwarza silne odrośle.

Kora korzenia zawiera mniejszy procent guty (do 20%) niż u trzmieliny brodawkowatej.

t/trzmielina-pospolita.txt · ostatnio zmienione: 2014/03/28 18:42 (edycja zewnętrzna)