Rhus typhina L. — sumak odurzający (s. octowiec)

Krzew lub niskie drzewo (do 10 m) o koronie parasolowatej, dający odrośle korzeniowe. Gałązki grube, gęsto pokryte drobnymi, brunatnymi włoskami. Przy przecięciu wydzielają gęsty, żółtawobiały sok, który później twardnieje i staje się czarny.

Liście do 50 cm długości, nieparzystopierzaste, złożone z 11—31 lancetowatych, odległe ząbkowanych listków, długości 5—12 cm. Młode liście nieco owłosione, potem nagie, na dolnej stronie niebieskawoszare.

Roślina zazwyczaj dwupienna. Kwiaty drobne, zielonkawe, zebrane na szczytach pędów w gęste, owłosione wiechy długości 10—20 cm. Owocki drobne, suche pestkowce, zebrane w zbite owocostany, barwy amarantowej. Kwitnie w czerwcu, lipcu. Owoce dojrzewają w sierpniu, wrześniu i pozostają na drzewie przez całą zimę.

Sumak octowiec pochodzi z Ameryki Północnej. Wyrasta w niewielkie drzewa o charakterystycznej kopulastej koronie i sympodialnym wzroście, dzięki czemu pędy przypominają jelenie rogi. Duże pierzaste liście dość wcześnie w jesieni nabierają wspaniałych czerwonych i pomarańczowych barw. Zawierają one, podobnie jak kora, dużo garbników (15—20%).

Sumak octowiec może rosnąć na różnych glebach, również na suchych i piaszczystych, ale zawsze w miejscach słonecznych i niezacienionych. Rośnie szybko, rozmnaża się z nasion wysianych jesienią lub wiosną po zastratyfikowaniu, a także z odrostów korzeniowych. Nasiona zaczyna obradzać koło 5 roku życia. Żyje krótko (obumiera w 15—20 roku).

Drewno żółte lub pomarańczowoczerwone. Gatunek miododajny. Z namoczonych owoców można uzyskiwać kwaskowaty napój.