Solanum dulcamara L. — psianka słodkogórz
Półkrzew, o łodydze zdrewniałej w dolnej tylko części, wspinający się (pnącze) lub niekiedy płożący (do 1,5 m dł.).
Liście sercowatojajowate, wierzchołkowe, często lancetowate wydłużone lub trójdzielne.
Kwiaty na bardzo długich szypułkach, widełkowato rozgałęzionych, z małym, zielonym 5-działkowym kielichem, fioletowo zabarwioną pięciopłatkową koroną i pięcioma (stożkowatego kształtu) razem stulonymi, żółtymi pręcikami. Kwitnie od maja do sierpnia.
Owoce — zwisające jagody, błyszczące, czerwone, soczyste, z białymi nasionami nerkowatego kształtu. Nasiona kiełkują bardzo powoli i do kiełkowania wymagają światła.
Wszystkie części rośliny zawierają trującą substancję — solaninę. Najwięcej solaniny zawierają liście i młode pędy, które mają zastosowanie w medycynie.
Psianka słodkogórz rośnie na miejscach wilgotnych, cienistych, nad brzegami strumyków i rzek. Jest rośliną typową dla lasów zalewowych. Gatunek charakterystyczny dla olsów (Alnetum glutinosae s.l), wilgotnych lasów nadrzecznych (Salici-Populetum) i lasów łęgowych (Circaeo-Alnetum). Pospolita na całym niżu i w niższych położeniach górskich w Karpatach.