W praktyce hodowlanej istnieje dość często konieczność produkowania starszego materiału sadzeniowego. Konieczność ta może wynikać:

• z biologicznych właściwości danego gatunku, tj. bardzo powolnego wzrostu w pierwszych latach życia (jodła, świerk i wolno rosnące gatunki liściaste),
• z potrzeby użycia bardziej wyrośniętego materiału sadzeniowego w szczególnych warunkach odnowieniowych (gleby silnie zachwaszczające się, poprawki, uzupełnienia, dolesienia, gleby będące pod wpływem imisji przemysłowych, warunki górskie),
• z planowanych zamierzeń w zakresie stworzenia w roku nasiennym rezerw materiału sadzeniowego na najbliższe lata głuche (u dębu, buka i jodły).

Wielolatki hodować można stosując szkółkowanie lub rzadki siew i podcinanie korzeni rosnących siewek. Zabiegi te sprzyjają otrzymaniu dobrze wyrośniętego i dobrze ukorzenionego materiału sadzeniowego.

• Szkółkowanie sadzonek
• Pikowanie sadzonek
• Podcinanie korzeni sadzonek