Magnolia kobus THUNB. — magnolia japońska

W ojczyźnie wyrasta w drzewa wysokości do 10 m; u nas jest zwykle wysokim krzewem.

Gałązki nagie; pąki kwiatowe gęsto owłosione, liście słabiej. Liście długości 6—10 cm, odwrotniejajowate, rozszerzone w górnej części blaszki i nagle zaostrzone, całobrzegie; nerwy na dolnej stronie liścia owłosione. Kwiaty białe i pachnące, szeroko otwarte, około 10 cm średnicy, płatków — 9, z różowym nalotem u nasady na zewnętrznej stronie. Działki 3, krótsze, zielone, opadające. Kwitnie: koniec kwietnia i maj, przed rozwojem liści.

Magnolia japońska jest najbardziej odpornym na mróz gatunkiem spośród magnolii azjatyckich. Pochodzi z Japonii, gdzie występuje w lasach liściastych na wyspie Hondo. W naszych warunkach rośnie szybko i zdrowo; zakwita dopiero w starszym wieku; kwitnie wtedy obficie, corocznie i zawiązuje owoce.