Las mieszany bagienny - LMb

Jest dość rzadkim siedliskiem, rośnie na torfach przejściowych, spotykany często w pobliżu małych, zarastających jeziorek śródleśnych. Zajmuje siedliska średnio żyzne, bagienne, z bardzo płytką, kwaśną lub słabo kwaśną wodą gruntową. Woda gruntowa znajduje się stosunkowo płytko pod powierzchnią oglejonej gleby.

Występuje na glebach typu próchnicy torfu przejściowego, również na glebach murszowatych, murszowo-mineralnych i murszowo-glejowych. Gleby te wytworzone są z murszów płytkich do średnio głębokich, zalegających na piaskach rzecznych tarasów akumulacyjnych lub piaskach akumulacji lodowcowej o składzie mechanicznym piasków luźnych do piasków gliniastych.

Las mieszany bagienny LMb
Występowanie Zajmuje obniżenia terenu, najczęściej w sąsiedztwie siedlisk Bb i Ol
Rodzaj gleby warstwa organiczna na utworach piaszczystych
- torfy przejściowe
Uziarnienie warstwa organiczna na piaskach luźnych, słabogliniastych, gliniastych
Typ, podtyp próchnicy murszowa mor wilgotny murszowaty torfowo-murszowa torfowa
Typ i podtyp gleby Mt3 – torfowomurszowa odm. silnie zmurszała odwodniona
Mmł3 – mułowomurszowa odm. silnie zmurszała odwodniona
Mt2 – torfowomurszowa odm. średnio zmurszała odwodniona Tp – torfowa torfowisk przejściowych odm. średnio zabagniona
Mt1-2 – torfowomurszowa
Tp – torfowa torfowisk przejściowych odm. silnie zabagniona
Wariant uwilgotnienia LMb0 LMb1 LMb2 LMb3

Roślinność dna lasu charakteryzuje się występowaniem elementów borowych - szczególnie różnych gatunków mchów torfowców, czasem modrzaczka, borówki czernicy, trzęślicy oraz roślin typowych dla torfowisk przejściowych, np. niskich turzyc, a także szuwarowych gatunków zielnych i paproci typowych dla olsów. Roślinność tworzy gęsty, często uginający się pod nogami kożuch, pokrywający rozwodniony torf.

Gatunki różnicujące runa LMb od LMw:

  • Dryopteris thelypteris - narecznica błotna,
  • Comarum palustre - siedmiopalecznik błotny,
  • Viola palustris - fiołek błotny,
  • Epilobium palustre - wierzbownica błotna,
  • Equisetum limosum - skrzyp bagienny,
  • Climacium dendroides - drabik drzewkowaty,
  • Carex canescens - turzyca siwa,
  • Lythrum salicaria - krwawnica pospolita,
  • Peucedanum palustre - gorysz błotny,
  • Lysimachia thyrsiflora - tojeść bukietowa.

Gatunki częste:

  • Calamagrosis canescens - trzcinnik lancetowaty,
  • Polytrichum commune - płonnik pospolity,
  • Sphagnum pl. sp. - torfowce,
  • Lysimachia vulgaris - tojeść pospolita,
  • Menyanthes trifoliata - bobrek trójlistny,
  • Carex fusca - turzyca pospolita,
  • Dryopteris ausłriaca - narecznica szerokolistna.

Gatunki częste w wariancie mniej mokrym:

  • Lycopodium annotinum - widłak jałowcowaty,
  • Vaccinium myrtillus - borówka czarna,
  • Entodon Schreberi - rokiet pierzasty,
  • Dicranum scoparium - widłoząb mietlisty.

Drzewostan:

Gatunki główne: sosna II bonitacji, brzoza omszona III bonitacji, olsza czarna III bonitacji, świerk II bonitacji (w jego zasięgu).

Gatunki domieszkowe: świerk, brzoza omszona, olsza.

Gatunki podszytowe: kruszyna, łoza, jałowiec, jarząb.

W drzewostanie panują: brzoza omszona, świerk, sosna zwyczajna, przy współudziale olszy czarnej. Siedliska o takim wyglądzie nazywa się często „brzeziną bagienną“. W północnej części kraju, gdzie z reguły świerk jest w tych warunkach gatunkiem dominującym w drzewostanie, siedlisko to bywa nazywane „świerczyną bagienną“.

Warstwa krzewów, o ile siedlisko nie jest silnie podtapiane, zazwyczaj jest dobrze rozwinięta. Dominuje kruszyna i podrosty gatunków tworzących drzewostan. Domieszkę stanowią wierzby.

W warstwie runa rzadko spotyka się typowe dla borów bagiennych gatunki wysokotorfowiskowe, co znakomicie odróżnia las mieszany bagienny od boru mieszanego bagiennego. Od lasu mieszanego wilgotnego ten typ siedliskowy odróżnia narecznica błotna, drabik drzewkowaty, siedmiopalecznik, fiołek błotny, wierzbownica błotna, gorysz błotny, turzyca siwa, tojeść bukietowa i skrzyp bagienny.

Warstwa mchów jest bardzo dobrze rozwinięta i zazwyczaj stanowi tło dla mniej bogatej warstwy runa.

Las mieszany bagienny jest bardzo cenny z punktu widzenia różnorodności biologicznej. Porasta torfowiska przejściowe, których historia sięga czasów ustępującego lodowca i pionierskiej roślinności drzewiastej zasiedlającej obszary tundry. Historia ta znajduje ciągłość w powstających na naszych oczach zaroślach brzozowo-wierzbowych, wkraczających na płaty zarastających jezior. Bardzo często znajduje tam warunki do życia endemiczna roślinność tundrowa.

W zrównoważonej gospodarce leśnej siedliska lasu mieszanego bagiennego powinny być otoczone szczególną ochroną. Niedopuszczalne jest tam gospodarowanie zrębami zupełnymi, co z reguły prowadzi do podtopienia powierzchni i konieczności stosowania metod odnowienia powodujących zniszczenie struktury torfowiska.

l/las-mieszany-bagienny-lmb.txt · ostatnio zmienione: 2013/09/15 12:40 (edycja zewnętrzna)