Las łęgowy - Lł
Zajmuje siedliska żyzne i bardzo żyzne, okresowo zalewane lub podtapiane, o dużych wahaniach poziomu wody gruntowej w ciągu roku. Występuje na madach brunatnych lub czarnoziemnych z próchnicą typową lub murszowatą. Gleby te wytworzone są przeważnie z mad średnich i ciężkich, średnio głębokich lub głębokich. Są to gliny pylaste, iły, utwory pyłowe, często na piaskach.
| Las łęgowy Lł | ||||
|---|---|---|---|---|
| Występowanie | W strefie zalewów rzecznych lub przy spływie po stokach nadmiaru wód opadowych i roztopowych | |||
| Rodzaj gleby | niewęglanowe węglanowe piaski, iły, pyły | |||
| ” | - piaski aluwialne współczesnych tarasów rzecznych - deluwia gliniaste - iły rzeczne |
|||
| Typ, podtyp próchnicy | mull wilgotny i mull mokry | |||
| Typ i podtyp gleby | MD – mady rzeczne odm. odwodniona G – grubtowoglejowe odm. odwodniona M – murszowe odm. odwodniona | MDbr – mada rzeczna brunatna Mmł – mułowomurszowa Gmł – gruntowo-glejowa-mułowa | MDp – mada rzeczna próchniczna Gmł – gruntowoglejowa mułowa MŁw – mułowa właściwa Dw – deluwialna właściwa Dbr – deluwialna brunatna | MDp – mada rzeczna próchniczna MDi – mada rzeczna inicjalna Gmł – gruntowoglejowa mułowa |
| Wariant uwilgotnienia | Lł0 | Lł1 | Lł2 | Lł3 |
Jest to jedno z naszych najżyźniejszych siedlisk - dowodem tego jest piętrowa budowa runa leśnego.
Gatunki runa różnicujące Lł od Lw:
- Glechoma hederacea - bluszczyk kurdybanek,
- Phalaris arundinacea - mozga trzcinowata,
- Solidago serotina - nawłoć późna,
- Ficaria verna - ziarnopłon wiosenny,
- Agropyron caninum - perz psi,
- Hypericum hirsutum - dziurawiec kosmaty.
Gatunki częste :
- Geum urbanum - kuklik pospolity,
- Lysimachia nummularia - tojeść rozesłana,
- Circaea lutetiana - czartawa pospolita,
- Stachys silvałica - czyściec leśny,
- Urtica dioica - pokrzywa zwyczajna,
- Galeodbolon luteum - gajowiec żółty,
- Pulmonaria obscura - miodunka ćma,
- Pulmonaria officinalis - miodunka plamista,
- Aegopodium podagraria - podagrycznik pospolity,
- Impatiens noli-tangere - niecierpek pospolity,
- Geranium Robertianum - bodziszek cuchnący,
- Deschampsia caespitosa - śmiałek darniowy,
- Chrysosplenium alternifolium - śledzienica skrętolistna,
- Dactylis Aschersoniana - kupówka Aschersona.
Drzewostan:
Gatunki główne: dąb szypułkowy I-II bonitacja, jesion I bonitacja.
Gatunki domieszkowe: wiąz, lipa, klon, jawor, topola biała, olsza, grab, brzoza, wierzba.
Gatunki podszytowe: bez czarny, bez koralowy, głóg, trzmielina, dereń, leszczyna, kruszyna, porzeczka czarna, czeremcha, tarnina, wierzby.
Gatunkami głównymi są dąb szypułkowy i jesion wyniosły (mogące dorastać imponujących rozmiarów) z domieszką topoli białej, wiązu szypułkowego, olszy czarnej, brzozy omszonej, a także jaworu, klonu zwyczajnego i lipy.
Warstwa krzewów jest bujnie rozwinięta - dominuje w niej czeremcha zwyczajna, spotyka się też derenia świdwę, bzy, leszczynę, trzmielinę oraz młode osobniki gatunków drzewiastych. Charakterystyczne jest, że formy drzewiaste mogą tworzyć tutaj również niektóre krzewy - nierzadko można spotkać w łęgu „drzewiaste” czeremchy, derenie czy trzmieliny. Na piaszczystych madach dużych rzek, np. w dolinie Wisły, czasami dominuje w drzewostanie topola biała i drzewiaste wierzby. Są to tzw. łęgi topolowe.