Podgórski łęg jesionowy (łęg podgórski) — Carici remotae-Fraxinetum KOCH 1926

Wśród innych zespołów leśnych, zwłaszcza na Pogórzu Karpackim i Sudeckim, oraz rzadziej na Pomorzu można spotkać swoiste i odrębne skrawki lasów podmokłych, które najczęściej zajmują najniższe tarasy aluwialne niewielkich potoków, o glebie mokrej na skutek stałe przesiąkającej wody w pobliżu rozlewających się źródeł. Są to na ogół niewielkie płaty, występujące najczęściej wśród wilgotnych grądów, które ze względu na skład florystyczny zaliczyć trzeba do zespołu Carici remotae-Fraxinetum, opisanego z niższych położeń innych gór środkowej Europy.

W skład warstwy drzew łęgu podgórskiego wchodzą olsza czarna (Alnus glutinosa) i jesion (Fraxinus excelsior). Oprócz nich mogą występować również inne gatunki drzew: jawor (Acer pseudoplatanus), wierzba biała (Salix alba).

Warstwę krzewów tworzą liczne gatunki, np. dereń świdwa (Cornus sanguinea), bez czarny (Sambucus nigra), trzmielina zwyczajna (Euonymus europaeus); brak czeremchy (Padus).

W runie panuje turzyca odległokłosa (Carex remota), od której pochodzi nazwa zespołu, mimo że rośnie ona także w innych podmokłych zbiorowiskach leśnych.

Gatunkami charakterystycznymi zespołu są szczaw gajowy (Rumex sanguineus), przetacznik górski (Veronica montana) oraz licznie występujący, objęty ścisłą ochroną, skrzyp olbrzymi (Equisetum telmateia = E. maximum), natomiast turzyca zgrzebłowata (Carex strigosa) występuje tylko koło Szczecina.

Spośród gatunków charakterystycznych dla związku Alno-Padion i rzędu Fagetalia występują tu: kostrzewa olbrzymia (Festuca gigantea), czartawa pospolita (Circaea lutetiana), czyściec leśny (Stachys sylvatica), śledziennica skrętolistna (Chrysosplenium alternifolium).

Z gatunków właściwych dla związku Alnion glutinosae dość licznie występuje psianka słodkogórz (Solanum dulcamara) i karbieniec pospolity (Lycopus europaeus). Gleby w zespole Carici remotae-Fraxinetum wykazują cechy gleb mineralnych mułowobłotnych, z silnie występującym oglejeniem.