Drzewa rosnące na terenach bagiennych (zwykle w krajach tropikalnych), na podłożu bardzo ubogim w tlen, gdzie dostęp powietrza do korzeni jest utrudniony, wytwarzają korzenie oddechowe (pneumatofory).

Wykształcają one na górnej stronie rozpościerających się poziomo w mule korzeni, najczęściej nierozgałęzione, mocno zdrewniałe korzenie boczne, wznoszące się pionowo lub ukośnie i wystające ponad powierzchnię gleby na kształt pieńków. Ich rola polega na pobieraniu powietrza atmosferycznego otworami podobnymi do przetchlinek i doprowadzaniu go do części podziemnych przez tkankę przewietrzającą (aerenchymę) oraz umacnianiu drzewa w grząskim gruncie. Takie korzenie ma np. cypryśnik błotny (Taxodium distichum).