Głóg jednoszyjkowy

Crataegus monogyna JACQ. — głóg jednoszyjkowy

Krzew lub małe drzewo wysokości do 10—12 m.

Liście z 3—7 klapami, całobrzegie i zwykle tylko na szczycie opatrzone kilkoma zębami, u nasady klinowate, pod spodem sine, przylistki niemal całobrzegie; liście są bardzo zmienne pod względem kształtu i wielkości. Ciernie nieliczne, długości do 1 cm. Słupek tylko 1, rzadko 2. Działki kielicha szerokotrójkątne.

Owoce elipsoidalne, czerwone lub brązowawoczerwone, z jednym tylko orzeszkiem, rzadko z dwoma. Kwitnie około 2 tygodni później od głogu dwuszyjkowego.

Jest gatunkiem śródziemnomorsko-eurazjatyckim. Jego zasięg obejmuje większą część Europy. Na północ sięga do południowej Anglii i południowej Skandynawii; w górach dochodzi do 1500 m n.p.m. W Polsce jest pospolity na nizinach w całym kraju i niższych położeniach górskich. Daje mieszańce z pozostałymi dwoma rodzimymi gatunkami.

g/glog-jednoszyjkowy.txt · ostatnio zmienione: 2013/09/15 12:39 (edycja zewnętrzna)