Gleby te powstają w terenie o przerwanym procesie bagiennym. Jest to najczęściej powodowane przez odwodnienie mokradeł i bagien. W profilu glebowym występuje warstwa organiczna murszowa, która będąc wcześniej torfem uległa już częściowo lub całkowicie humifikacji na skutek odwodnienia i stanowi poziom diagnostyczny melanic.
Miąższość murszu wynosi co najmniej 30 cm i zawiera powyżej 11,6% węgla organicznego. Warstwa murszu i mineralna część podścielająca jest mokra lub wilgotna, a w dłuższym okresie bezdeszczowym czasem nawet umiarkowanie wilgotna. Właściwości biogeochemiczne gleb murszowych są zmienne i pozwalają zaliczyć je do odmian oligotroficznych przez mezotroficzne do eutroficznych.
Odmiany eutroficzne klasyfikowane są jako siedlisko olsu jesionowego, z potencjalnym zbiorowiskiem łęgu jesionowo - olszowego (Circaeo - Alnetum).
Odmiany mezotroficzne gleb murszowych klasyfikuje się jako siedliska olsu, olsu jesionowego i lasu mieszanego bagiennego. Potencjalne zbiorowiska leśne w kolejności stanowią - ols porzeczkowy i typowy (Ribo nigri - Alnetum symphytetosum i typicum), łęg jesiono-olszowy (Circaeo - Alnetum) oraz ols torfowcowy (Sphagno squarrosi - Alnetum).
Odmiany oligotroficzne gleb murszowych tworzą siedlisko boru mieszanego wilgotnego z potencjalną roślinnością trzęślicowego kontynentalnego boru mieszanego (Querco roboris - Pinetum molinietosum).