Forwardery
są specjalistycznymi maszynami, które zostały zaprojektowane i zbudowane do wykonywania pracy w trudnych warunkach terenowych. Są produkowane w wersjach cztero-, sześcio- lub ośmiokołowych i wyposażone w żurawie hydrauliczne o wysięgu 7-10 m. Są typowymi specjalistycznymi maszynami do pracy w większych gospodarstwach leśnych. Stanowią podstawowe wyposażenie firm kontraktorskich w krajach, gdzie drewno jest pozyskiwane metodą drewna krótkiego.
Dane techniczne forwardera Timberjack 1010
Wymiary:
Forwarder z łatwością pokonuje stoki o nachyleniu do 35% (oczywiście w tym przypadku maszyna może się poruszać wyłącznie prostopadle do warstwie), nierówności terenu, niewielkie cieki wodne i inne przeszkody. Nie jest natomiast przeznaczona do jazdy po utwardzonych drogach. Po prostu układ przeniesienia napędu nie jest do tego celu przystosowany. Oprócz zwiększonego zużycia opon w całym układzie występują dodatkowe przeciążenia, szczególnie przy włączeniu napędu obydwu mostów. Należy również dodać, że jazda z maksymalną prędkością przez dłuższy czas powoduje przegrzewanie oleju w przekładni hydrokinetycznej.
Bardzo istotnym elementem, który należy brać pod uwagę w eksploatacji forwarderów jest długość przewożonego drewna. W zasadzie optymalną długością dla tych maszyn jest 5-6 m. Środek ciężkości przewożonego ładunku będzie się wówczas znajdował nad tylną osią zapewniając dobrą stateczność całej maszyny.
Wydajność pracy forwardera zależy przede wszystkim od ilości masy pobieranej z jednego hektara, w znacznie mniejszym stopniu od przeciętnej miąższości pojedynczego drzewa. Im mniejsza ilość pozyskiwanego drewna z jednostki powierzchni, tym większy udział czasu załadunku w ogólnym czasie pracy i mniejsza wydajność (forwarder musi przebyć dużą odległość, aby zebrać pełny ładunek).
Przy planowaniu sieci szlaków zrywkowych dla forwardera należy wziąć pod uwagę następujące elementy:
Szerokość szlaku zrywkowego, na którym będzie poruszał się forwarder nie powinna być mniejsza niż 3,5-4 m, jest to bowiem wymiar niezbędny dla prawidłowej pracy maszyny w drzewostanie. Szlak zrywkowy musi być nawet szerszy w miejscach skrętów, łuków lub na odcinkach prowadzonych wzdłuż warstwicy na zboczach o niewielkim nachyleniu. Szlak zrywkowy powinien cechować się łagodnymi łukami. Należy zdecydowanie unikać ostrych skrętów.
Źródło: Praca zbiorowa „Poradnik użytkowania lasy” Warszawa 2000