Drewno tego gatunku jest prawie wyłącznie wykorzystywane jako opał, mimo bardzo ładnego jego rysunku.

Gatunek ten powszechnie występuje w ogrodach, parkach oraz pojedynczo wśród drzewostanów. Nie dorasta przeważnie większych wymiarów; drzewa osiągają przeciętną wysokość około 8—10 m i pierśnicę około 35 cm.

Pod względem budowy anatomicznej drewno czeremchy jest zupełnie podobne do drewna trześni; różni się od niego bardzo znacznie pod względem właściwości technicznych, fizycznych, barwy oraz użyteczności: jest mało wytrzymałe, łatwo łupliwe, miękkie i średnio ciężkie, o małej trwałości i małej wartości opałowej; biel szeroki barwy biało - żółtej, drewno twardzieli barwy ciemno - żółtej.

Posiada bardzo nieprzyjemną (zwłaszcza w stanie świeżym) woń kwaśno - gorzką (drewno zawiera garbnik oraz „amygdalinę”). Użyteczność drewna jest niewielka; używają je stolarze i rzeźbiarze, ale niechętnie; na opał również nie jest lubiane i dobre.