Cornus alba L. (C. tatarka MILL.) — dereń biały

Szeroki krzew, wysokości do 3 m, o długich, wygiętych ku ziemi gałęziach. Gałęzie, zwłaszcza młode, brązowoczerwone lub krwistoczerwone; rdzeń duży, biały.

Pąki okryte 2 łuskami. Liście długości 4—8 cm, eliptycznojajowate, krótko zaostrzone; górna strona liści ciemnozielona, dolna sina; nerwów 4—6 par.

Kwiaty żółtawobiałe, zebrane w baldachogrona, średnicy 3—5 cm. Kwitnie w maju i czerwcu. Owoce białe lub niebieskie, kuliste, wielkości grochu; pestki spłaszczone, szersze niż ich długość, zwężone na końcach.

Dereń biały pochodzi z Syberii, Mandżurii i Korei. Jest krzewem często u nas spotykanym, sadzonym głównie ze względu na czerwone zabarwienie pędów; jego formy mają liście częściowo żółte lub białe.