Cięcia uprzątające

Zakończenie odnowienia stanowi cięcie uprzątające, które usuwa resztę starodrzewu sponad podrostu, gdy nie wymaga on już ochrony przede wszystkim przed późnymi przymrozkami. Przetrzymywanie osłony górnej nie jest wskazane, gdyż osłabia przyrost młodych drzewek i powoduje wśród nich większe szkody od późniejszej ścinki i zrywki. Na ogół cięcie uprzątające zakłada się u gatunków światłożądnych najpóźniej w 5 lat po cięciu obsiewnym, u gatunków cienistych często dopiero po 10-20 latach.

Odsłaniać należy najpierw najstarsze i najwyższe grupy podrostu lub nalotu. Nie obsiane miejsca na ogół uzupełnia się sztucznie, wprowadzając szybko rosnące gatunki domieszkowe: klon, jesion, dąb, modrzew lub jedlicę. Nie powinno się uzupełniać każdej najmniejszej luki, ani też sadzić zbyt blisko brzegów wyższego otoczenia.


Źródło:
Eugeniusz Bernadzki, “Cięcia odnowieniowe”, PWRiL Warszawa, 2000
Zasady hodowli lasu

c/ciecia-uprzatajace.txt · ostatnio zmienione: 2013/09/15 12:39 (edycja zewnętrzna)