Brunatnienie igieł świerka

Sprawca: Rhizosphaera kalkhoffii Bub.

Rhizosphaera kalkhoffii Poraża głównie igły świerków, w tym także świerka pospolitego (w gęstych młodnikach, szczególnie po szeregu wilgotnych latach); często atakuje igły Picea pungens i P. engelmannii. Rzadziej i słabiej ma to miejsce w odniesieniu do igieł sosny, jodły i daglezji.

Najczęściej chorobie ulegają igły szczytowych partii pędów. W miejscu porażenia zaatakowane igły zwężają (zapadają) się, brunatnieją i odłamują się. Na chorych miejscach pojawia się wiele czarnych punktów, co oznacza obecność piknidiów sprawcy choroby, grzyba Rhizosphaera kalkhoffii (Deuteromycotina, Sphaeropsidales). Jego piknidia są czarne, wielkości 80-150 μm, a konidia mierzą 7-10 x 3-5 μm.

Bierze się pod uwagę chemiczną ochronę przed chorobą, ale raczej tylko w stosunku do świerków ozdobnych.


Źródło: Karol Mańka i Małgorzata Mańka „Choroby drzew i krzewów leśnych” Warszawa 1993

b/brunatnienie-igiel-swierka.txt · ostatnio zmienione: 2013/09/15 12:39 (edycja zewnętrzna)