Siedlisko zajmujące najwyżej położone, przyszczytowe i przygrzbietowe partie regla górnego (w Sudetach poczynając od 900 m n.p.m., a w Karpatach powyżej 1150 m n.p.m., aż do granicy lasu) z płytkimi glebami typu inicjalnego lub bielicowymi, wytworzonymi ze zwietrzeliny skał osadowych (piaskowców i łupków) oraz kwaśnych skał magmowych (pochodzenia wulkanicznego).
Runo krzewinkowo-trawiasto-mszyste z niewielkim udziałem roślin zielnych i paproci.
Gatunki runa typowe:
Drzewostan:
Gatunki główne: świerk IV-V bonitacji.
Gatunki domieszkowe: jarząb (w krainie VIII).
Gatunki podszytowe: jarząb, porzeczka alpejska.
Drzewostan, w partiach położonych blisko granicy lasu, zazwyczaj karłowaciejący, o słabym zwarciu. Siedliska tego typu powinny podlegać ochronie, aby zachować granice lasu.