Sambucus racemosa L. — bez koralowy (dziki bez koralowy)
Krzew wysokości do 4 m. Gałązki ma nagie, jasnobrązowe z dużymi przetchlinkami, rdzeń pomarańczowobrązowy. Pąki kuliste lub jajowate, długości 10—12 mm.
Liście złożone z 5—7 jajowatoeliptycznych listków, długości 4—8 cm, ostro i grubo piłkowanych, z górnej strony ciemnozielone, z dolnej sinozielone, nagie.
Kwiaty żółtawobiałe, zebrane w gęste, skierowane do góry, jajowate grona, długości 3—6 cm. Owoce koralowoczerwone. Kwitnie w końcu kwietnia i w maju równocześnie z rozwojem liści, wcześniej niż S. nigra. Owoce dojrzewają już w czerwcu, lipcu.
Bez koralowy występuje w Polsce w stanie dzikim lub zdziczałym w podszyciu lasów, przy drogach leśnych i na zrębach; pospolity jest w górach aż do górnej granicy kosodrzewiny, na Podkarpaciu, nadto w południowej części niżu; rzadki na północy kraju (wyspowo na Pomorzu).
Wymagania względem gleby i wilgotności ma średnie; wymaga gleb świeżych, żyznych, gliniastych, rośnie także na glebach suchych i kamienistych. Jest odporny na mróz i suszę, cienioznośny. Rośnie szybko i daje odrośle z pnia.
Bez koralowy jest bardziej ozdobny niż bez czarny na skutek jaskrawo zabarwionych owoców. Liście przy rozkładzie wytwarzają dużo zasadowej próchnicy.