Różnice między wybraną wersją a wersją aktualną.
— |
z:zgnilizna-korzeniowa-debu-plesnienie-debu [2013/09/15 12:42] (aktualna) |
||
---|---|---|---|
Linia 1: | Linia 1: | ||
+ | ====== Zgnilizna korzeniowa dębu (pleśnienie dębu) ====== | ||
+ | |||
+ | |||
+ | **Sprawcy:** //Rosellinia quercina// Hart., //Cylindrocarpon destructans// (Zins.) Scholten, //Fusarium oxysporum// Schlecht. | ||
+ | |||
+ | Występuje w [[s:szkolka-lesna|szkółkach]] i młodych uprawach na [[k:korzen|korzeniach]] 1—20-letnich [[d:dab-quercus|dębów]], ale także [[b:buk-pospolity|buków]], [[k:klon-acer|klonów]], [[s:swierk-picea|świerków]] i innych [[g:gatunek|gatunków]] [[d:drzewa|drzew]]. Choroba jest bardziej rozpowszechniona w zachodniej części Europy niż w Polsce i na wschód od niej. | ||
+ | |||
+ | ===== Objawy i sprawcy ===== | ||
+ | |||
+ | W przypadku najczęściej spotykanego patogena, //Rosellinia guercina// (//Ascomycotina//, //Sphaeriales//). to początkowo następuje żółknięcie i więdnięcie górnych [[l:liscie|liści]]. Po wyciągnięciu takich roślin z [[g:gleba-lesna|gleby]] można stwierdzić, że korzenie są obumarłe, a ich powierzchnia jest opleciona delikatną białą grzybnią. Jednakże grzybnia taka może też pochodzić od innych grzybów, wobec czego identyfikacja sprawcy wymaga oparcia się na zbadaniu owocników, które można z reguły znaleźć w skupieniach na dolnej części łodygi (szyi korzeniowej) i na korzeniu głównym. Otocznie są kuliste, czarne, o średnicy ok. 1 mm. Zarodniki workowe (w wysmukłych workach) są wrzecionowate, początkowo bezbarwne, później ciemnobrunatne, o wymiarach 21—26X 7—9 µm. Inny gatunek tego samego rodzaju, //R. thelena// Rabenh., porażający także siewki dębu, odróżnia się od poprzedniego długimi przyczepkami na zarodnikach. Pozostałe gatunki rodzaju //Rosellinia//, jeżeli mają jakieś znaczenie dla drzew leśnych, to tylko dla iglastych (jedynie na nich je spotykano). | ||
+ | |||
+ | Drugim z bardziej znanych sprawców jest //Cylindrocarpon destructans// (//Deuteromycotina, Moniliales//), coraz częściej dziś spotykany na martwych korzeniach przesadek. Szczególnie zagrożone są siewki wyjęte z gleby i zadołowane, ponieważ ulegają przez to upodatnieniu, a omawiany patogen (zwykle składnik zbiorowiska grzybów ryzosferowych) staje się bardziej patogeniczny w stosunku do swego pierwotnego gospodarza. Skrócenie czasu między wyjęciem siewek z gleby i ich zadołowaniem winno zatem najlepiej zabezpieczać je przed chorobą. | ||
+ | //Fusarium oxysporum// i inne gatunki z tego rodzaju (//Deuteromycotina, Moniliales//) atakują korzenie dopiero po ich upodatnieniu przez nie sprzyjające warunki środowiska (np. nadmierną wilgotność lub brak wody). | ||
+ | |||
+ | ===== Warunki sprzyjające ===== | ||
+ | |||
+ | Warunki sprzyjające to duża wilgotność gleby i powietrza, podwyższone temperatury powietrza i dość wysokie pH (około 6), ponadto obecność korzeni dorosłych dębów wśród młodych drzew (przesadek itp.). | ||
+ | |||
+ | ===== Ochrona ===== | ||
+ | |||
+ | Należy usuwać i niszczyć skupienia porażonych roślin, przekopując i dezynfekując glebę przed powtórnym obsiewem. | ||
+ | ---- | ||
+ | Źródło: Karol Mańka i Małgorzata Mańka "Choroby drzew i krzewów leśnych" 1993 | ||
+ | |||