Różnice między wybraną wersją a wersją aktualną.
— |
w:warstwowosc-zbiorowiska-roslinnego [2014/04/26 20:42] (aktualna) |
||
---|---|---|---|
Linia 1: | Linia 1: | ||
+ | ====== Warstwowość zbiorowiska roślinnego ====== | ||
+ | |||
+ | Wszystkie rośliny osiągają pewną wysokość i mają określoną postać, tak że przy zgrupowaniu się ich w jedno [[z:zbiorowiska-roslinne|zbiorowisko]], przestrzeń odpowiadająca poszczególnym [[g:gatunek|gatunkom]] jest podzielona na warstwy. Im liczniejsze są warstwy, tym wyższą organizację ma zbiorowisko roślinne. | ||
+ | |||
+ | W zbiorowiskach leśnych w naszych warunkach zazwyczaj wyróżniamy cztery następujące warstwy: | ||
+ | * warstwa [[d:drzewa|drzew]] ([[d:drzewostan|drzewostan]]) | ||
+ | * warstwa [[k:krzewy|krzewów]] ([[p:podszyt-lesny|podszyt]] i podrost), | ||
+ | * warstwa zielna, | ||
+ | * warstwa przyziemna (mchów i porostów). | ||
+ | |||
+ | W [[z:zespoly-roslinne|zespołach leśnych]] dwie ostatnie warstwy nazywamy [[r:runo-lesne|runem]]. | ||
+ | |||
+ | W miarę potrzeby możemy wyróżnić więcej warstw, np. | ||
+ | * a1 — wyższą i a2 — niższą warstwę drzew, | ||
+ | * c1 — wyższą i c2 — niższą warstwę zielną. | ||
+ | |||
+ | Przykładem bardzo rozczłonkowanego zbiorowiska leśnego może być [[l:las|las]] dębowo-brzozowy z silnie rozwiniętą warstwą paproci orlicy, w którym poszczególne warstwy tworzą: | ||
+ | |||
+ | * a1 — [[d:dąb-szypułkowy|dąb szypułkowy]] (//Quercus robur//) | ||
+ | * a2 — [[b:brzoza-brodawkowata|brzoza brodawkowata]] (//Betula pendula//) | ||
+ | * b — [[k:kruszyna-pospolita|kruszyna pospolita]] (//Frangula alnus//) | ||
+ | * c1 — orlica pospolita (//Pteridium aquilinum//) | ||
+ | * c2 — [[b:borówka-czarna|borówka czarna]] (//Vaccinium myrtillus//) | ||
+ | * c3 — szczawik zajęczy (//Oxalis acetosella//) | ||
+ | * d — brodawkowiec czysty (//Scleropodium purum//) | ||
+ | |||
+ | Często natrafiamy na pewne trudności, chcąc zaliczyć dany gatunek do odpowiedniej warstwy, zwłaszcza gdy chodzi o rośliny drzewiaste. Daną roślinę zaliczamy do tej warstwy, której dosięga ona swym wierzchołkiem; jej części dolne znajdują się, oczywiście, w obrębie niższych warstw i stanowią ich składową część. Każda roślina należąca w stanie zupełnie rozwiniętym do warstwy wyższej, we wcześniejszych stadiach swego rozwoju należy do warstw niższych. W miarę wzrostu rośliny warunki jej życia odpowiednio się zmieniają. | ||
+ | |||
+ | W ramach fitocenozy każda warstwa stanowi odrębną całość o mniej więcej swoistych warunkach ekologicznych. Między poszczególnymi warstwami tego samego płatu zespołu mogą zachodzić wielkie różnice w poszczególnych elementach mikroklimatycznych ([[k:klimatyczne-czynniki-siedliska-temperatura-powietrza|temperatura powietrza]], niedosyt [[k:klimatyczne-czynniki-siedliska-woda|wilgotności]], [[k:klimatyczne-czynniki-siedliska-swiatlo|światło]] itp.). | ||
+ | |||
+ | Jak wykazały badania, dolne warstwy w wielowarstwowych zbiorowiskach mają zazwyczaj niedostatek światła, mniejsze amplitudy wahań temperatury i wilgotności powietrza oraz słabsze działanie [[k:klimatyczne-czynniki-siedliska-wiatr|wiatru]]. Są one chronione przez warstwy wyższe, a tym samym od nich uzależnione. Dlatego też mogą w nich rosnąć rośliny, które bez osłony tej nie wyżyłyby na danym stanowisku. Z drugiej strony i dolne warstwy nie są bez wpływu na warstwy górne, oddziałują bowiem zarówno przez występujące tam rośliny wyższe, jak i świat drobnoustrojów, na tworzenie się [[p:prochnica-lesna|próchnicy]] i w ogóle na stosunki [[g:gleba-lesna|glebowe]] oraz na odnawianie się zespołu. | ||
+ | |||
+ | Niezależnie od warstwowości nadziemnej, także i podziemne części roślin układają się w warstwy dochodzące do rozmaitej głębokości. Warstwowość [[k:korzen|korzeni]] ma duże znaczenie, zwłaszcza w zbiorowiskach łąkowych i polnych. W leśnych zbiorowiskach badania nad układem warstwowym korzeni natrafiają na wiele trudności i dotychczas nie zostały, poza nielicznymi przykładami, przeprowadzone na szerszą skalę. | ||
+ | |||
+ | Niektóre warstwy roślinności mogą wykazywać piętrowy układ masy organów asymilujących w części nadziemnej lub masy organów chłonących (korzeni) w części podziemnej. Na przykład w drzewostanie można niekiedy wyróżnić 2 lub nawet 3 piętra. Za ogólną regułę można przyjąć, że jednym z koniecznych warunków wytworzenia się piętrowego układu warstwy roślinnej jest występowanie w niej gatunków roślin o odmiennych wymaganiach względem światła. Im niższe jest bowiem piętro, tym na ogół silniejszego doznaje ocienienia, a więc tym bardziej cienioznośny powinien być tworzący je gatunek. [[s:swierk-pospolity|Świerk]] np. może wytwarzać pod [[s:sosna-zwyczajna|sosną]] piętro dolne, ale sosna pod świerkiem nie może, bo jest światłożądna. |