Populus x canadensis 'Robusta' — topola niekłańska (t. bujna)

Mieszaniec P. nigra 'Plantierensis' x P. angulata 'Cordata', powstały we Francji w końcu XIX w. Sprowadzony do Polski i rozpowszechniony przez szkółki w Niekłaniu (stąd nazwa polska).

Tworzy prosty, pojedynczy pień, widoczny do wierzchołka; ma regularną, wąską koronę z konarami wyrastającymi prawie w okółkach oddzielonych długimi odcinkami pnia. Już w szkółkach wyróżnia się bujniejszym i prostym wzrostem, długie młode pędy są tępo żebrowane, zaczerwienione i nieznacznie omszone (cechy te nie są wyraźne na starszych drzewach, chyba na przycinanych, dających silne pędy odroślowe).

Liście duże, szerokotrójkątne, zwykle o prostej podstawie, nerw główny i silniejsze nerwy boczne mięsistoczerwone. Gruczołki u nasady 2, zwykle wyraźnie rozwinięte. Rozwój liści na wiosnę wczesny — młode liście ciemnoczerwonooliwkowe. Na końcach silnych, długich pędów, zwłaszcza w szkółkach, wyrastają bardzo duże czerwonawo zabarwione liście. Klon męski.

Topola niekłańska należy do najszybciej rosnących mieszańców, zwłaszcza w pierwszych 20 latach; jest bardzo popularna i często sadzona. Dostarcza drewna miękkiego, o jasnobrązowej twardzieli. Jednak stosunkowo częściej niż inne topole podlega chorobom.