Różnice

Różnice między wybraną wersją a wersją aktualną.

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
+====== Rębnia stopniowa gniazdowa IV a ======
+[[r:rebnia|Rębnia]] stopniowa gniazdowa polega na zakładaniu ośrodków odnowieniowych w formie grup, kęp i gniazd, które następnie są poszerzane i łączone aż do uzyskania pełnego odnowienia całego [[d:drzewostan|drzewostanu]] czy też powierzchni manipulacyjnej. Celem tej rębni jest zatem uzyskanie drzewostanu o grupowej i kępowej formie zmieszania, złożonego przede wszystkim z [[g:gatunek|gatunków]] cieniowytrzymałych ([[j:jodla-pospolita|jodła]], [[b:buk-pospolity|buk]]), o strukturze różnowiekowej, przejściowo zróżnicowanej wysokościowo.
+Ośrodki odnowieniowe zakładane są przede wszystkim w miejscach sprzyjających powstawaniu [[s:samosiew|samosiewów]] (sprawna lub przygotowana [[g:gleba-lesna|gleba]]), lecz również tam, gdzie w drzewostanie występują grupy i kępy wartościowych nalotów i podrostów. Stosowana jest zasada kolejnego odnawiania poszczególnych gatunków [[d:drzewa|drzew]]. Gatunkom wolniej rosnącym w młodości i wrażliwym na przymrozki czy też nadmierne nasłonecznienie musi być zapewnione wyprzedzenie i wzrost w warunkach pełnej osłony. Według Puchalskiego (1972) jodłę należy odnawiać już na 50 lat przed uprzątnięciem drzewostanu, buk - na około 30 lat.
+Rębnia ta jest prowadzona z reguły na pasach manipulacyjnych (strefach) o szerokości do 200 m, lecz również w całych drzewostanach. Przy większej szerokości strefy czy też drzewostanu należy od strony wystawionej na silne wiatry zachować pas ochronny drzewostanu o szerokości nie mniejszej niż jego podwójna wysokość. Drzewostan na tym pasie powinien być odnawiany dopiero w końcowym etapie tej rębni.
+Wielkość zakładanych gniazd (z osłoną lub bez niej) zależy od cienioznośności odnawianego gatunku: dla jodły i buka wynosi 2-4 a. Puchalski zaleca eliptyczny kształt gniazd, o dłuższej osi równoległej do kierunku panujących wiatrów, dla lepszego wykorzystania niesionych wiatrem opadów. W początkowym etapie cięć odległość między gniazdami nie powinna być mniejsza od podwójnej wysokości drzewostanu macierzystego.
+W drzewostanach słabo pielęgnowanych właściwe cięcia odnowieniowe powinien poprzedzać okres [[c:ciecia-przygotowawcze|cięć przygotowawczych]], prowadzonych w całej strefie czy też w drzewostanie, z zachowaniem w ostatnim przypadku szczególnej ostrożności w pasie ochronnym.
+W pierwszym etapie cięć zakładane są ośrodki odnowieniowe z osłoną górną, przeznaczone głównie dla odnowienia jodły, z wykorzystaniem istniejących grup i kęp wartościowych nalotów i podrostów. Dla odnowienia jodły i buka stosuje się silniejszą osłonę gniazd.
+Ilość zakładanych ośrodków odnowieniowych zależy m.in. od (Jaworski 1990):
+  * długości całkowitego [[o:okres-odnowienia|okresu odnowienia]] - stosując krótszy okres, zakładamy więcej gniazd, wydłużając w ten sposób front odnowienia (obwód gniazd) i zmniejszając odległości między nimi
+  * częstości lat nasiennych: rzadsze lata nasienne wymagają zakładania większej ilości ośrodków,
+  * budowy drzewostanu macierzystego: drzewostany o zróżnicowanej strukturze wysokościowej i o zmieszaniu grupowym pozwalają na założenie większej ilości centrów w porównaniu z drzewostanami jednopiętrowymi,
+  * dobrego udostępnienia drzewostanu, co stwarza możliwości założenia większej ilości centrów odnowieniowych.
+Przy zakładaniu pierwszej serii ośrodków odnowieniowych kierujemy się zasadą lokalizowania ich w miejscach najbardziej oddalonych od dróg wywozowych. Równocześnie zakładamy możliwie gęstą sieć szlaków zrywkowych stanowiących szkielet ładu przestrzennego w tej rębni.
+W drugim etapie cięć następuje poszerzanie poprzednio założonych ośrodków odnowieniowych oraz zakładanie następnych. Drzewostan osłaniający pierwsze gniazda rozluźniamy w stopniu zapewniającym dobry wzrost odnowień, a na gniazdach małych - usuwamy nawet całkowicie, gdyż odnowienie korzysta z wielostronnej osłony bocznej. Celem tych cięć jest zróżnicowanie warunków ekologicznych na gnieździe: dopływ światła i opadów większy w części środkowej niż na obrzeżu sprzyja powstawaniu pożądanego „stożka odnowieniowego".
+W następnych, powtarzających się etapach cięć kontynuowane są [[e:elementy-techniczne-rebni|cięcia brzegowe]] na obwodzie założonych poprzednio i stopniowo poszerzanych gniazd i w miarę potrzeby zakładane nowe centra odnowieniowe. Stopniowo poszerzane ośrodki odnowieniowe łączą się, a drzewostan macierzysty po spełnieniu swej roli zostaje usunięty. W toku prowadzenia cięć należy szczególną uwagę zwrócić na płynne kształtowanie brzegów kęp odnowieniowych. Nie można dopuścić do powstawania tzw. „stromych brzegów", tzn. dużych różnic wysokości między kępą podrostu a sąsiadującym młodszym nalotem. Na etapie łączenia gniazd istnieją dobre warunki dla odnowienia drzew światłożądnych. Z tego względu korzystne jest jak najdłuższe przetrzymywanie wartościowych nasienników [[s:sosna-zwyczajna|sosny]] i [[m:modrzew-europejski|modrzewia]].
+----
+Źródło:\\ Eugeniusz Bernadzki "Cięcia odnowieniowe" Warszawa 2000\\ [[z:zasady-hodowli-lasu|Zasady hodowli lasu]]

r/rebnia-stopniowa-gniazdowa-iva.txt · ostatnio zmienione: 2013/09/15 12:41 (edycja zewnętrzna)