Różnice między wybraną wersją a wersją aktualną.
— |
r:rebnia-stopniowa-brzegowo-smugowa-ivc [2013/09/15 12:41] (aktualna) |
||
---|---|---|---|
Linia 1: | Linia 1: | ||
+ | ====== Rębnia stopniowa brzegowo-smugowa IV c ====== | ||
+ | |||
+ | Charakteryzuje się odnowieniem na brzegu posuwającym się z reguły w głąb [[d:drzewostan|drzewostanu]] z północy na południe. [[r:rebnia|Rębnia]] brzegowo-smugowa daje najlepsze wyniki przy odnawianiu litych [[s:swierk-pospolity|świerczyn]]. | ||
+ | |||
+ | Szerokość strefy 100-150 m, [[o:okres-odnowienia|okres odnowienia]] 30-40 lat. | ||
+ | |||
+ | Szerokość nacinanej smugi jest z reguły niewielka. Wynosi ona 10-15 m przy nawrocie 3-5 lat. Kształt brzegu smugi może być prostoliniowy lub zatokowy w celu stworzenia zróżnicowanych warunków mikroklimatu (światło, opady) dla powstających [[s:samosiew|samosiewów]]. Kierunek posuwania się z cięciami musi uwzględniać zagrożenie przez wiatr (ze wschodu na zachód i z północnego-wschodu na południowy-zachód) oraz korzystne warunki dla samosiewów istniejące przy wystawionej na północ [[s:sciana-drzewostanu|ścianie drzewostanu]]. Przebieg smugi będzie zatem kompromisem, który ponadto musi uwzględniać lokalną rzeźbę terenu. | ||
+ | |||
+ | Ze względu na powolny postęp cięć (przeciętnie 30-50 m na dziesięciolecie) większe powierzchnie [[d:drzewostan|drzewostanów]] muszą być podzielone na części szerokości 100-150 m, co wymaga zakładania wrębów. W drzewostanach świerkowych lub ze znacznym udziałem świerka wiąże się to ze znacznym ryzykiem wiatrowałów. Całkowity okres odnowienia w tak utworzonym ostępie będzie wynosił około 40 lat. Gdy ostęp obejmie również drzewostany młodsze lub też, gdy przewiduje się szybszy postęp cięć, możliwe jest jego poszerzenie. | ||
+ | |||
+ | W rębni stopniowej brzegowo-smugowej stosowane są [[e:elementy-techniczne-rebni|cięcia brzegowe]], z reguły w powiązaniu z cięciami częściowymi, lecz również z cięciem zupełnym rozpoczynającym szereg cięć. | ||
+ | Cięcia rozpoczynamy na [[b:brzeg-drzewostanu|brzegu drzewostanu]], na smudze szerokości około 30 m, wykonując kombinowane cięcie brzegowe i częściowe, przerzedzając nierównomiernie smugę: od zewnątrz silniej, a od strony drzewostanu - słabiej. Uzyskujemy w ten sposób, według nazewnictwa Włoczewskiego (1968), dwuczęściową smugę 1, w której część pod [[z:zwarcie-drzewostanu|zwartym drzewostanem]] znajduje się w zasięgu rozproszonego światła dochodzącego od strony przerzedzonego drzewostanu. Występują tam warunki sprzyjające kiełkowaniu [[n:nasiona|nasion]], ale jeszcze niekorzystne dla wzrostu nalotu. Na drugiej części smugi, pod przerzedzonym drzewostanem, ilość światła i opadów dochodzących do dna lasu jest dostateczna dla wzrostu nalotów [[d:drzewa|drzew]] cieniowytrzymałych ([[j:jodla-pospolita|jodły]], [[b:buk-pospolity|buka]]). | ||
+ | |||
+ | W następnym [[n:nawrot-ciec|nawrocie cięć]] dokonuje się dalszego przerzedzenia drzewostanu na smudze ([[c:ciecia-odslaniajace|cięcie odsłaniające]]), tworząc w ten sposób smugę 2 na której poprzednio powstały nalot przechodzi w podrost i równocześnie kształtują się warunki sprzyjające samosiewowi [[g:gatunek|gatunków]] o większej światłożądności (świerk). Jednocześnie wkraczamy w głąb drzewostanu zakładając tam następną smugę 1. W dalszych nawrotach cięć powtarzamy opisany tok postępowania, wkraczając stopniowo w głąb drzewostanu i równocześnie rozluźniając w coraz większym stopniu smugi od strony jego obrzeża aż do wykonania na nich [[c:ciecia-uprzatajace|cięcia uprzątającego]]. Między poszczególnymi smugami nie ma wyraźnych granic: od zwartego drzewostanu w kierunku otwartej powierzchni powstałej po cięciu uprzątającym na najstarszej smudze, ilość światła i opadów stopniowo wzrasta, stwarzając korzystne warunki dla wzrostu nalotów i podrostów zarówno gatunków cieniowytrzymałych, jak i światłożądnych. Smugi, na których występuje osłona górna drzewostanu, określa się mianem strefy wewnętrznej (2), natomiast smugi, na których podrost korzysta tylko z osłony bocznej przerzedzonego drzewostanu - mianem strefy zewnętrznej (3). W strefie zewnętrznej istnieje możliwość wprowadzania gatunków światłożądnych w toku [[u:uzupelnienia|uzupełnień]] [[n:naturalne-odnowienie-lasu|odnowienia naturalnego]]. | ||
+ | |||
+ | Zmieniając prostoliniowy przebieg granic smug oraz ich szerokość, można kształtować zróżnicowaną osłonę nalotów i podrostów i w ten sposób regulować [[s:sklad-gatunkowy-drzewostanu|skład gatunkowy]] młodego pokolenia. W latach dobrego urodzaju nasion należy zakładać smugi szersze dla lepszego wykorzystania szansy samosiewu. | ||
+ | |||
+ | W rębni tej zrywkę [[d:drewno|drewna]] prowadzi się w kierunku zwartego drzewostanu. Konfiguracja terenu narzuca jednak zawsze układ sieci szlaków zrywkowych. W górach, gdzie często brzeg smugi przebiega prostopadle do warstwie, szlaki zrywkowe muszą być zakładane równolegle do linii smugi. | ||
+ | ---- | ||
+ | Źródło:\\ Eugeniusz Bernadzki "Cięcia odnowieniowe" Warszawa 2000\\ [[z:zasady-hodowli-lasu|Zasady hodowli lasu]] | ||
+ | |||
+ | |||
+ | |||
+ | |||