Różnice

Różnice między wybraną wersją a wersją aktualną.

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
+**Przerzedzanie nadmiernie zagęszczonych siewów i samosiewów**
+Następną czynnością w [[c:czyszczenia wczesne cw|czyszczeniach wczesnych]] jest przerzedzanie nadmiernie zagęszczonych siewów i samosiewów. W pewnym zakresie zabieg ten wykonuje się już przy przeprowadzaniu pierwszych zabiegów pielęgnacyjnych. Redukowanie nadmiaru drzewek dotyczy przede wszystkim przegęszczonych siewów czy samosiewów [[s:sosna pinus|sosnowych]], podatnych na porażenie osutką sosnową, a ponadto wszystkich innych, jak [[d:dab quercus|dębu]], [[b:buk pospolity|buka]], [[s:swierk pospolity|świerka]], [[j:jodla pospolita|jodły]], [[m:modrzew europejski|modrzewia]], gdzie zaniedbanie przerzedzenia gęstych nalotów prowadzi z reguły do wyraźnego zahamowania wzrostu i osłabienia poszczególnych siewek.
+Przegęszczone siewy i samosiewy trudno się różnicują pod względem wysokości, w ich rozwoju następuje stagnacja, zwłaszcza w tzw. //szczotkowych odnowieniach podokapowych//. Ulegają one łatwo szkodom ze strony grzybów i owadów, zaś starsze i wybujałe wylęgają na dużych powierzchniach. Najczęściej wymagają przerzedzenia zahamowane we wzroście kępy buka i świerka, przetrzymywane zbyt długo pod okapem [[d:drzewostan|drzewostanu]] macierzystego.
+Celem przerzedzenia jest wzmożenie żywotności i pobudzenie do wzrostu poszczególnych siewek oraz całych ich kęp przez udostępnienie im przestrzeni niezbędnej do wykształcenia mocnej strzały, prawidłowej [[k:korona|korony]] oraz dobrze rozwiniętego systemu korzeniowego. Przerzedzenie nie polega jednak tylko na mechanicznym przecięciu czy przerwaniu siewek, w celu osiągnięcia równomiernego ich rozmieszczenia. Już przy tej czynności przeprowadza się wyraźną selekcję, pozostawiając to, co jest najdorodniejsze i najzdrowsze w różnicującej się uprawie. Usuwa się osobniki wykazujące wszelkiego rodzaju wady wzrostu, jak skłonność do nadmiernego rozgałęziania się, rozwidlenia, skrzywienia strzały, wytwarzanie spóźnionych (sierpniowych) [[p:pedy|pędów]] itp.
+Przerzedzenia nie wykonuje się zasadniczo jednorazowo, lecz rozkłada się je na kilka razy. Za każdym razem przeprowadza się zabieg dążąc do równomiernego rozmieszczenia drzewek na powierzchni. Zasada ta może być łatwo przestrzegana w siewach, natomiast w samosiewach, gdzie na odnowionej powierzchni znajduje się duża liczba osobników w nieokreślonej [[w:wiezba|więźbie]], jest to o wiele trudniejsze. Należy unikać szablonowego postępowania, np. przez zachowywanie jednakowych odstępów między siewkami; o pozostawieniu lub usunięciu osobnika powinna decydować z reguły jego jakość.
+Do zabiegu przerzedzania przystępuje się dopiero wówczas, gdy siew czy samosiew na tyle okrzepł, że nie ma już żadnych wątpliwości co do jego odporności na ujemne wpływy atmosferyczne. Do przerzedzania siewów przystępuje się w zasadzie w trzecim roku po powstaniu uprawy, a samosiewów - w drugim lub trzecim po usunięciu drzewostanu macierzystego i powtarza do około 8 roku.
+Zabieg przerzedzenia należy wykonać tak, aby pokrycie powierzchni gleby w dalszym ciągu pozostało całkowite, tj. aby gałązki sąsiednich drzewek lekko zachodziły na siebie lub stykały się ze sobą. W luźniejszych partiach w celu zachowania zwarcia pozostawia się nawet osobniki z wadami wzrostu. Wadliwe przerosty, przedrosty, a także kandydatów na rozpieracze należy ogłowić.
+Silniejszemu przerzedzeniu podlegają obrzeża upraw i młodników w celu wytworzenia ścian ochronnych. Partie wzdłuż granicy pól, łąk śródleśnych, szerokich dróg, muszą być w zabiegach pielęgnacyjnych specjalnie traktowane. Odnowienie w takich miejscach należy rozluźnić, tak aby graniczne drzewka mogły wytworzyć nisko osadzone korony. Wytworzenie gęsto ulistnionej ściany ochronnej na obrzeżach lasu narażonych na wiatry wywalające, wiatry wysuszające, silną insolację powinno być zainicjowane w czasie zakładania upraw przez dobór odpowiednich do tego [[g:gatunek|gatunków]] [[d:drzewa|drzew]] i [[k:krzewy|krzewów]]. Na skraju uprawy zabieg pielęgnacyjny należy przeprowadzić w taki sposób, aby gatunki odporne na wiatry i zgorzel, jak sosna, modrzew, dąb, [[l:lipa tilia|lipa]], [[k:klon acer|klon]], [[k:klon jawor|jawor]] i inne, tworzyły górną warstwę ściany ochronnej, dolną natomiast takie gatunki drzew i krzewów jak [[g:grab pospolity|grab]], [[g:głóg - Crataegus|głogi]], jarzębina, [[l:leszczyna pospolita|leszczyna]], dzikie [[b:bez sambucus|bzy]], [[s:sliwa tarnina|tarnina]] i inne, zwłaszcza znoszące przycinanie i dające silne odroślą.
+Górna warstwa ściany ochronnej ma ją uczynić odporną na wiatry wywalające, dolna, silnie do 2 m wysokości zagęszczona, nawet w stanie bezlistnym, ma utrudnić dostęp do wnętrza [[l:las|lasu]] wiatrów wysuszających i chronić przed insolacją. Przez odpowiednie przycinanie drzew i krzewów w spodzie ściany ochronnej można ją silnie zagęścić i wypełnić.
+Drzewa mające wytworzyć górną warstwę ściany ochronnej nie mogą się stykać z sobą, lecz powinny rosnąć stosunkowo luźno, by mogły wytworzyć bogate korony. Szerokość ściany ochronnej ma wynosić 10-20 m, tj. tyle, ile będzie wynosić wysokość przyszłego drzewostanu.
+Popieranie najlepszych drzewek przez pełne umiaru wycinanie i przycinanie ich mniej wartościowych konkurentów już podczas pielęgnowania odnowień ma dla przyszłości drzewostanu olbrzymie znaczenie. Przerzedzanie odnowień jest pierwszym niezbędnym krokiem do utrzymania i poprawienia jakości.

p/przerzedzanie-zbyt-zageszczonych-grup-siewow-i-samosiewow.txt · ostatnio zmienione: 2013/09/15 12:41 (edycja zewnętrzna)