Przerzedzanie zagęszczonych partii młodnika

Przerzedzanie nadmiernie zagęszczonych partii młodników jest dalszym ciągiem zabiegów rozpoczętych w odnowieniach. Ten rodzaj cięcia ma zapobiegać zbytniemu wybujaniu drzew, prowadzącemu do ich osłabienia i utraty odporności na choroby i nie sprzyjające czynniki atmosferyczne, jak wiatry, okiść i inne, powodujące wylęganie lub pochylanie się drzew. Należy przerzedzać grupy drzew w stopniu odpowiadającym rzeczywistym potrzebom danego gatunku drzewa, umożliwiającym rozwinięcie silnej strzały i prawidłowej korony, utrzymując jednocześnie pełne zwarcie młodnika.

Przerzedzanie odnowień przetrzymywanych dłuższy czas pod okapem drzewostanu (lub pod osłoną przedplonu) powinno być prowadzone bardzo ostrożnie. W tych wypadkach usuwanie zbędnych drzewek należy zastąpić ogławianiem lub obrączkowaniem. Dotyczy to w szczególności młodników dębowych i bukowych. Przerzedzenie wykonuje się zasadniczo w górnej warstwie młodnika, gdzie egzemplarze wadliwe mają sprzyjające warunki rozwoju. Usuwane powinny być przede wszystkim drzewa wadliwe, a z miejsc silnie zagęszczonych również dobrze ukształtowane, lecz według wymagań selekcji gorsze od pozostałych. Gatunki tworzące górną warstwę muszą się tu już silniej wzmocnić, tzn. korony drzew tej warstwy muszą mieć zapewniony swobodny rozwój.

Pożądana liczba drzewek niektórych gatunków na 1 ha powinna być w tym czasie następująca: sosna - 5 tys. sztuk, świerk - 2 tys. sztuk, modrzew - 1 tys. sztuk, buk - od 2,5-4,5 tys. sztuk.

Przy pielęgnowaniu ścian ochronnych w młodnikach obowiązuje zasada wytworzenia i utrzymania piętrowej struktury w przeznaczonej na ten cel części drzewostanu. W młodnikach dąży się do nadania ścianie struktury przynajmniej dwuwarstwowej. Pas ochronny, stanowiący właściwą zaporę przeciwko wiatrom, powinien być silniej przerzedzony.