Różnice
Różnice między wybraną wersją a wersją aktualną.
| — |
o:odnowienie-odroslowe [2013/09/15 12:40] (aktualna) |
||
|---|---|---|---|
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| + | ====== Odnowienie odroślowe ====== | ||
| + | |||
| + | Do [[n:naturalne-odnowienie-lasu|odnowienia naturalnego lasu]] zalicza się również odnowienie z odrośli. Odnowienie odroślowe znajduje najczęściej zastosowanie w gospodarstwach nastawionych na produkcję drobnych sortymentów lub na produkcję [[d:drewno|drewna]] opałowego. W tym sposobie odnawiania wykorzystuje się zdolność niektórych [[g:gatunek|gatunków]] drzew do wydawania odrośli. | ||
| + | |||
| + | Najsilniejsze odroślą dają: [[o:olsza-alnus|olsza]], [[k:klon-acer|klon]], [[l:lipa-tilia|lipa]], [[g:grab-pospolity|grab]], [[j:jesion-wyniosly|jesion]], [[t:topola-osika|osika]], [[t:topola-populus|topola]], [[d:dab-quercus|dąb]], [[w:wierzba-salix|wierzba]], [[b:brzoza-betula|brzoza]]; słabe - [[b:buk-pospolity|buk]]. | ||
| + | |||
| + | Do najczęściej spotykanych drzewostanów odroślowych należą drzewostany olszowe, grabowe, rzadziej dębowe. Odrośla naszych drzew liściastych, dłużej zachowują żywotność, jeżeli pochodzą od młodych [[p:pien|pni]]. Powstałe ze starych pni są nietrwałe i szybko ulegają zgniliźnie. Dlatego też drzewostany odroślowe prowadzone są w krótkiej kolei rębności, przy której nie można uzyskać wartościowych sortymentów. Poza tym drzewostany odroślowe na przestrzeni dłuższego okresu wpływają ujemnie na [[g:gleba-lesna|glebę]], powodując zjawisko tzw. //znużenia// lub //jednostronnego wyczerpania gleby.// | ||
| + | |||
| + | Zdolność odroślową wykorzystuje się przy zabiegach pielęgnacyjnych w uprawach i odnowieniach naturalnych u takich drzew, jak np. dąb. Wolno rosnące, wadliwie ukształtowane młode dąbki, których wzrostu nie da się pobudzić, a formy poprawić przez podkrzesanie, przycięcie [[k:korona|korony]] i inne zabiegi pielęgnacyjne, ścina się przy ziemi (bezpieńka). Dzięki temu z [[p:paki-spiace|pączków śpiących]] wyrastają szybko rosnące, proste odroślą, z których jedną, najdorodniejszą, pozostawia się do dalszej hodowli, a pozostałe usuwa. Odpowiednią porą cięcia jest okres spoczynku wegetacyjnego, tzn. jesień lub wczesna wiosna. Cięcie letnie stosuje się w celu usunięcia zbędnych odrośli oraz zapobieżeniu wytwarzania się odrośli gatunków niepożądanych w składzie odnowienia. | ||
| + | ---- | ||
| + | Źródło: Elżbieta Murat "Poradnik hodowcy lasu" 1999 | ||