Różnice
Różnice między wybraną wersją a wersją aktualną.
| — |
o:odmiana-fizjograficzno-klimatyczna-typu-siedliskowego-lasu [2013/09/15 12:40] (aktualna) |
||
|---|---|---|---|
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| + | ====== Odmiana fizjograficzno - klimatyczna typu siedliskowego lasu ====== | ||
| + | Odmiany fizjograficzno-klimatyczne siedliskowego typu lasu, wyróżniane na terenach wyżynnych i podgórskich oraz górskich, ze względu na lokalne położenie (stok, ekspozycja, dolina, wierzchowina) i związane z nim zróżnicowanie warunków mezo- i mikroklimatycznych. | ||
| + | |||
| + | Odmiany te wyróżnia się zgodnie z kryteriami podanymi w tabeli: | ||
| + | |||
| + | ^ L.p. ^ Nazwa odmiany ^ Występowanie (cechy fizjograficzne) ^ Cechy mikroklimatyczne ^ | ||
| + | | 1. | Wierzchowiny głównych grzbietów |Regiel górny i wysoki regiel dolny | Strefa o dużych kontrastach temperatur. W dzień bywa silnie nagrzewana, w nocy intensywnie ochładzana. Występuje tu silne zagrożenie przymrozkowe związane z częstym napływem chłodnych mas powietrza. | | ||
| + | | 2. | Wierzchowiny grzbietów niskich, lub podrzędnych |Regiel dolny i górnoreglowe wierzchowiny grzbietów niższych, leżących w zaciszu grzbietu górnego. |Mikroklimat łagodniejszy w porównaniu z mikroklimatem wierzchowin głównych grzbietów. Dość duże zagrożenie przymrozkowe typu adwekcyjnego. | | ||
| + | | 3. | Środkowe południowe stoki |Regiel dolny, pogórza, przedgórza i wyżyny. | Partie stoków leżące powyżej zasięgu inwersji termicznych (około 120 m ponad dnem doliny w górach, około 50 m powyżej dna doliny na wyżynach), za wyjątkiem wklęsłych form urzeźbienia terenu. Stoki o ekspozycjach: S, SW, SE, W, E, a także grzbiety wzniesień i spłaszczenia wierzchowinowe na obszarze wyżynnym. Najcieplejsze, okresowo najbardziej przesuszone partie wyżyn i gór o niewielkim zagrożeniu przymrozkowym, wysokich maksimach i minimach temperatur dobowych. | | ||
| + | | 4. |Środkowe północne stoki | Regiel dolny, pogórza, przedgórza i wyżyny. Partie stoków leżące powyżej zasięgu inwersji termicznych (około 120 m ponad dnem doliny w górach, około 50 m powyżej dna doliny na wyżynach), za wyjątkiem silnie wklęsłych form urzeźbienia. Stoki o ekspozycjach: N, NW. NE. | Stoki umiarkowanie ciepłe, wilgotne, o niewielkim zagrożeniu przymrozkowym. W porównaniu z ponadinwersyjnymi stokami południowymi występuja tu mniejsze amplitudy temperatur dobowych. | | ||
| + | | 5. | Dolne południowe stoki |Regiel dolny, pogórza, przedgórza i wyżyny. Dolne partie stoków, leżące w zasięgu inwersji termicznych (do około 120 m od dna doliny w górach, do 50 m powyżej dna doliny na wyżynach). Stoki o ekspozycjach: S, SE, SW, W,E. |Ciepłe stoki, silnie nagrzewane w ciągu dnia, podczas pogodnych nocy mocno ochładzane. Duże niebezpieczeństwo wystąpienia przymrozków radiacyjnych. | | ||
| + | | 6. | Dolne północne stoki |Regiel dolny, pogórza, przedgórza i wyżyny. Dolne partie stoków leżące w zasięgu inwersji termicznych (do 120 m ponad dnem doliny w górach, do 50 m powyżej dna na wyżynach). Stoki o ekspozycjach: N, NW, NE. |Umiarkowanie ciepłe, dość wilgotne stoki, podczas pogodnych nocy silnie ochładzane. Występuje tu silne zagrożenie przymrozkami radiacyjnymi. | | ||
| + | | 7. | Miejsca chłodne |Regiel dolny, pogórza, przedgórza i wyżyny. Silnie wklęsłe stoki i inne wklęsłe formy urzeźbienia terenu: rynny spływu chłodnego powietrza, kotlinki chłodu w niszach osuwiskowych i obniżeniach na stokach. |Mikroklimat surowy, chłodny, zwłaszcza nocą. Miejsce powstawania tzw. „zmrozowisk”, częste przymrozki. | | ||
| + | | 8. | Dna dolin | Regiel dolny niski, pogórza, przedgórza i wyżyny. Dna dolin W górach zwłaszcza ich dolne odcinki. |W dzień doliny, zwłaszcza południowe są silnie nagrzewane, nocą ochładzane. Miejsce najczęstszych „zmrozowisk”. | | ||