Metody porządkowania (ordynacji) zbiorowisk roślinnych

Do grupy metod, opartych na przeświadczeniu, że roślinność ma charakter ciągły (kontinuum) i nie da się wydzielić określonych jednostek roślinności, a fitocenozy można tylko uporządkować zgodnie z gradientem jakiegoś czynnika, należą metody porządkowania, czyli ordynacji.

Metody te, np. analiza głównych składowych, metoda wzajemnego uśredniania Hilla i inne, wprowadzone i stosowane głównie przez badaczy anglosaskich i amerykańskich, znajdują coraz szersze zastosowanie w badaniach fitosocjologicznych i ekologicznych (KERSHAW 1978), zwłaszcza przy użyciu odpowiednich programów komputerowych (CANOCO, DECORANA, MULVA itp.).

m/metody-porzadkowania-ordynacji-zbiorowisk-roslinnych.txt · ostatnio zmienione: 2013/09/15 12:40 (edycja zewnętrzna)