Corylus colurna L. — leszczyna turecka

Drzewo wysokości do 25 m, o bardzo regularnej koronie, stożkowatej za młodu, w starszym wieku rozszerzonej i zaokrąglonej. Już na rocznych gałązkach tworzy się warstewka szarego korka, wyraźna na starszych gałęziach; pnie pokryte grubą warstwą szarego korka.

Liście podobne jak u leszczyny pospolitej, bardzo wyraźnie sercowate i lekko klapowane, z dłuższymi ogonkami.

Orzechy zebrane w zwisających pękach, okrywy głęboko, frędzlowato postrzępione. Owocuje dopiero po kilkunastu latach.

Leszczyna turecka pochodzi z południowo-wschodniej Europy (Bałkany) i Małej Azji i jest jednym z niewielu gatunków leszczyn wyrastających w dość duże drzewa. Młode drzewa są ugałęzione od samej ziemi. Przez podkrzesywanie dolnych gałęzi wyprowadza się formy pienne, stosowane do obsadzania ulic, szczególnie na zachodzie kraju (Wrocław, Szczecin).