Różnice
Różnice między wybraną wersją a wersją aktualną.
| — |
k:kraina-mazowiecko-podlaska-iv [2013/09/15 12:40] (aktualna) |
||
|---|---|---|---|
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| + | ====== Kraina Mazowiecko-Podlaska (IV) ====== | ||
| + | |||
| + | Kraina Mazowiecko-Podlaska zajmuje środkową i wschodnią część Niżu Polskiego. | ||
| + | Lesistość krainy jest niska, najniższa ze wszystkich krain - 19,6%. Kraina należy do najbardziej wylesionych obszarów kraju. [[l:las|Lasy]] tworzą zaledwie parę większych kompleksów, a znaczna większość ich jest bardzo rozdrobniona. | ||
| + | |||
| + | Kraina leży we wschodniej części regionu klimatycznego Krainy Wielkich Dolin (wg Romera). Pod względem ilości opadów kraina ta jest podobna do [[k:Kraina-Wielkopolsko-Pomorska-III|Krainy III]]. Najniższe opady są w zachodniej części krainy, gdzie wynoszą około 500 mm rocznie. Na pozostałym obszarze wahają się w granicach 550-600 mm. Średnia trwałość pokrywy śnieżnej wynosi w zachodniej części krainy 50-60 dni, a we wschodniej części wzrasta do 90 dni. Zima trwa od 90-110 dni. Długość trwania okresu wegetacyjnego wynosi dla większości krainy około 210 dni. Ogólnie klimat oznacza się względnie ciepłym latem, lecz dość surowymi zimami, zwłaszcza na wschodzie i północy. Jest przy tym niezbyt wilgotny, a część północno-zachodnia krainy leży na obszarze minimum opadowego w Polsce. | ||
| + | |||
| + | Kraina Mazowiecko-Podlaska leży w głównej mierze na terenie zlodowacenia środkowopolskiego, jedynie południowo-wschodnia jej część wchodzi w zasięg zlodowacenia południowopolskiego (krakowskiego). Przeważają tu [[g:gleba-lesna|gleby]] piaszczyste i piaski gliniaste. W dorzeczu Bugu i Narwi trafiają się gleby aluwialne i obszary zabagnione. | ||
| + | |||
| + | Na obszarze krainy wykształciły się wszystkie nizinne typy siedliskowe lasu. Są one rozmieszczone dość nierównomiernie. W dzielnicach północnej części krainy dominują zdecydowanie siedliska borowe. Natomiast w części południowej przeważają bory mieszane i lasy mieszane, a w Dzielnicy Wyżyny Wschodniolubelskiej siedliska borowe zanikają prawie całkowicie i na pierwsze miejsce wysuwają się siedliska lasowe. Wśród siedlisk przeważają | ||
| + | siedliska borowe. Do najliczniej reprezentowanych należą: bór świeży - 39,9%, bór mieszany świeży | ||
| + | - 19,3%, las mieszany świeży - 13%, las świeży -8,4%. | ||
| + | |||
| + | Kraina Mazowiecko-Podlaska zajmuje obszar odznaczający się brakiem [[b:buk-pospolity|buka]], [[s:swierk-pospolity|świerka]] i [[j:jodla-pospolita|jodły]]. Głównymi [[g:gatunek|gatunkami]], przy braku wspomnianych wcześniej, są [[s:sosna-zwyczajna|sosna]] - 75,2%, [[o:olsza-alnus|olsza]] - 8%, [[d:dab-quercus|dąb]] -7% i [[j:jesion-wyniosly|jesion]]. Tworzą one wraz z [[g:gatunek-domieszkowy|gatunkami domieszkowymi]] [[d:drzewostan|drzewostany]] o rozmaitym składzie w poszczególnych typach siedliskowych lasu. | ||
| + | |||
| + | Potencjalna produkcyjność siedlisk jest niska, niższa niż przeciętnie w kraju - 5,8 m3/ha rocznie. Zasobność drzewostanów bardzo niska, najniższa w kraju - 127,1 m3/ha, co wynika z dużego udziału lasów niepaństwowych. | ||
| + | |||
| + | W granicach krainy wyodrębniono 7 dzielnic przyrodniczo-leśnych: | ||
| + | |||
| + | - **Dzielnica Niziny Północnomazowieckiej** - lesistość dzielnicy niska, niższa od przeciętnej w krainie; potencjalna produkcyjność siedlisk i zasobność drzewostanów niskie, zbliżone do przeciętnej w krainie. Dzielnica obejmuje tereny sandrowe, z glebami piaszczystymi i piaskami wydmowymi. | ||
| + | - **Dzielnica Puszczy Kampinoskiej** - lesistość niska, zbliżona do przeciętnej w krainie; potencjalna produkcyjność siedlisk niska, zbliżona do przeciętnej w krainie, natomiast zasobność drzewostanów należy do wyższych w krainie. Puszcza Kampinoska obejmuje kompleks lasów, bagien i wydm. Siedliska są bardzo ubogie - 85% stanowią bory (w tym 16% bór suchy), a 10% zajmują olszyny na bagnach i glebach podmokłych. | ||
| + | - **Dzielnica Równiny Warszawsko-Kutnowskiej** - lesistość bardzo niska; potencjalna produkcyjność siedlisk niska, zbliżona do przeciętnej w krainie. | ||
| + | - **Dzielnica Puszczy Kurpiowskiej** - lesistość dzielnicy wyższa niż przeciętnie w kraju; potencjalna produkcyjność siedlisk i zasobność drzewostanów bardzo niskie, najniższe w krainie. Puszcza Kurpiowska obejmuje dwa odmienne regiony: Puszczę Białą i Puszczę Zieloną. W Puszczy Zielonej dominują drzewostany sosnowe i świerkowo-sosnowe. Puszcza Biała składa się wyłącznie z drzewostanów sosnowych. | ||
| + | - **Dzielnica Niziny Podlaskiej i Wysoczyzny Siedleckiej** - lesistość dzielnicy średnia, nieco wyższa niż przeciętna w krainie; potencjalna produkcyjność siedlisk i zasobność drzewostanów niskie, zbliżone do przeciętnych w krainie. | ||
| + | - **Dzielnica Polesia Podlaskiego** - lesistość dzielnicy średnia, nieco wyższa niż przeciętna w krainie; potencjalna produkcyjność siedlisk średnia, zbliżona do przeciętnej w kraju, natomiast zasobność drzewostanów zbliżona do średniej w krainie. Na terenie tej dzielnicy położony jest Poleski Park Narodowy. | ||
| + | - **Dzielnica Wyżyny Wschodniolubelskiej** - lesistość dzielnicy bardzo niska; potencjalna produkcyjność siedlisk średnia, wyższa od przeciętnej w krainie. [[g:gleba-lesna|Gleby]] w dzielnicy należą do bardzo żyznych ([[r:redziny|rędziny]] i lessy) i w większości zajęte są pod uprawę rolniczą. Występują tu drzewostany jednogatunkowe dębowe oraz wielogatunkowe i wielopiętrowe z udziałem dębu i sosny. | ||