Różnice

Różnice między wybraną wersją a wersją aktualną.

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
+====== Kraina Bałtycka (I) ======
+Zajmuje północno-zachodnią część Polski. Obejmuje tereny gromadnego występowania [[b:buk-pospolity|buka]], czyli charakteryzuje się tym, że na żyznych siedliskach najczęściej rosną [[d:drzewostan|drzewostany]] bukowe. Położona jest w całości w bałtyckiej strefie ekoklimatycznej, której klimat kształtuje się głównie pod wpływem morza. Lesistość krainy jest nieco wyższa niż przeciętna w kraju (30,5%).
+Kraina Bałtycka wykazuje znaczne zróżnicowanie pod względem klimatycznym. Leży ona w zasięgu trzech regionów klimatycznych    (wg Romera) i tym samym trzech typów klimatu, którymi są:
+  * region klimatu bałtyckiego, obejmujący pas pobrzeży,
+  * region klimatu Pojezierza Pomorskiego, obejmujący środkową,  najwyższą część pojezierzy: Drawskiego, Bytowskiego i Kaszubskiego,
+  * region klimatu Krainy Wielkich Dolin, w którego biegu leży południowo-wschodnia część krainy.
+Klimat krainy odznacza się chłodnym latem, ładną zimą i stosunkowo znaczną ilością opadów atmosferycznych. Roczna suma opadów waha się od 600-700 mm. Sumy opadów (VI, VII, VIII) przekraczają w tej krainie prawie dwukrotnie opady zimy, a wiosna jest znacznie suchsza w porównaniu jesienią. Liczba dni z pokrywą śnieżną wynosi od 40 do 50 na zachodzie krainy, do 60-90 dni na pojezierzach: Kaszubskim, Bytowskim i Drawskim. W miarę oddalania się od morza, wznoszenia terenu oraz posuwania się w kierunku wschodnim klimat pod względem termicznym staje się surowszy, okres wegetacyjny trwa od 210 dni na zachodzie krainy, do około 200 dni w reszcie krainy.
+Kraina Bałtycka leży w przeważającej części na obszarze pomorskiej fazy zlodowacenia bałtyckiego, które wywarło swe piętno na konfiguracji terenu w postaci pozostałych tu charakterystycznych tworów: moren czołowych i dennych. [[g:gleba-lesna|Gleby]] są przeważnie pochodzenia polodowcowego. Większość z nich to [[g:gleby-bielicowe|gleby bielicowe]], wytworzone z piasków słabo gliniastych i gliniastych. Na morenach występują margle, gliny zwałowe i żwiry gliniaste, a w pasie nadmorskim przeważają luźne piaski gleby torfowe. W dolinach rzek, zwłaszcza w delcie Wisły na Żuławach, występują gleby aluwialne i mady.
+Na tak zróżnicowanych glebach występują wszystkie [[t:typy-siedliskowe-lasu-terenów-nizinnych|nizinne siedliskowe typy lasu]]. Występowanie ich jest dość nierównomierne, co wiąże się z jej zróżnicowaniem fizjograficznym. Do najliczniej reprezentowanych typów siedliskowych należą: [[b:bór-mieszany-świeży-BMśw|bór mieszany świeży]], którego udział wynosi 31%, [[b:bór-świeży-Bśw|bór świeży]] - 28,8%, [[l:las-mieszany-świeży-LMśw|las mieszany świeży]] - 17,1%, [[l:las-świeży-Lśw|las świeży]]-11%.
+Charakterystycznym [[g:gatunek|gatunkiem]] lasotwórczym Krainy Bałtyckiej jest buk, który znajduje się tu w granicach naturalnego i masowego zasięgu. Buk występuje na żyźniejszych siedliskach w drzewostanach jednogatunkowych i mieszanych. W drzewostanach mieszanych buk występuje z udziałem [[s:sosna-zwyczajna|sosny]], [[d:dab-quercus|dębu]], [[l:lipa-tilia|lipy]], [[k:klon-jawor|jaworu]] rzadziej [[k:klon-acer|klonu]]. Dlatego też Kraina Bałtycka jest nazywana krainą [[l:las|lasów]] bukowych i bukowo-mieszanych. Na południowym zachodzie krainy nasilenie występowania buka zmniejsza się na korzyść dębu i [[g:grab-pospolity|grabu]]. Głównymi gatunkami lasotwórczymi w tej krainie są: sosna 69%, buk 7,7%, [[s:swierk-pospolity|świerk]] 6,5%, dąb 5,1%.
+Kraina Bałtycka charakteryzuje się średnią produkcyjnością siedlisk - 6,25 m3/ha rocznie i największą na terenach niżowych zasobnością drzewostanów -159,8 m3/ha.
+Kraina Bałtycka dzieli się na 8 dzielnic przyrodniczo-leśnych:
+  - **Dzielnica Pasa Nadmorskiego** - lesistość dzielnicy jest zbliżona do średniej w krainie; w lasach, głównie o charakterze ochronnym, przeważają siedliska o niskiej produkcyjności - wyjątek stanowią lasy na wyspie Wolin (fragmenty naturalnych lasów bukowych). Na terenie tej dzielnicy leżą Słowiński i Woliński Park Narodowy.
+  - **Dzielnica Niziny Szczecińskiej** - lesistość mezoregionu Puszczy Wkrzańskiej i Goleniowskiej jest znacznie wyższa niż mezoregionu Równin Szczecińskich. Potencjalna produkcyjność siedlisk średnia, natomiast zasobność drzewostanów najniższa w krainie. Z dawnych naturalnych lasów zachowały się tu drzewostany bukowe w Puszczy Bukowej koło Szczecina i większe kompleksy leśne mocno już zmienione, lecz z nazwami przypominającymi ich dawny charakter, jak np.  Puszcza Wkrzańska i Puszcza Goleniowska.
+  - **Dzielnica Pojezierza Wałecko-Myśliborskiego** - lesistość dzielnicy jest największa w krainie i wynosi 42,2%, średnia produkcyjność siedlisk. Na terenie tej dzielnicy znajduje się Drawieński Park Narodowy.
+  - **Dzielnica Pobrzeża Słowińskiego** - lesistość dzielnicy wyższa niż przeciętnie w krainie; potencjalna produkcyjność siedlisk średnia.
+  - **Dielnica Pojezierza Drawsko-Kaszubskiego** -  mezoregion Wysoczyzny Polanowskiej ma najwyższą lesistość i najniższą potencjalną produkcyjność siedlisk; pozostałe mezoregiony maja średnią lesistość i średnio produkcyjne siedliska.
+  - **Dzielnica Żuław Wiślanych** - są to tereny nisko położone, niejednokrotnie w depresji. Dzielnica praktycznie bezleśna, z fragmentami lasów łęgowych o średniej potencjalnej produkcyjności.
+  - **Dzielnica Elbląsko-Warmińska** - odznacza się niską lesistością i najwyższą w krainie potencjalną produkcyjnością siedlisk.
+  - **Dzielnica Pojezierza Iławsko-Brodnickiego** -  odznacza się niską lesistością w mezoregionie Doliny Kwidzyńskiej i Pojezierza Iławskiego a średnią lesistością na Pojezierzu Brodnickim. Znajdują się tutaj siedliska o średniej potencjalnej produkcyjności i drzewostany o najwyższej w krainie zasobności.

k/kraina-baltycka-i.txt · ostatnio zmienione: 2013/09/15 12:40 (edycja zewnętrzna)