Jarząb szwedzki

Sorbus intermedia PERS. — jarząb szwedzki

jarząb szwedzki

Wysoki krzew lub drzewo do 18 m.

Pąki ma zielonkawe lub brązowe, lepkie, owłosione na brzegach łusek. Liście długości 6—10 cm, podłużniejajowate, pierzastowrębne i piłkowane, z 5—8 parami nerwów; dolna strona liści szaro, filcowato owłosiona. Kształt liści bardzo zmienny.

Kwitnie w maju. Owoce prawie kuliste, pomarańczowoczerwone, średnicy do 13 mm, dojrzewają we wrześniu, październiku.

Pochodzi z północnej Europy, jego zasięg ograniczony jest tylko do krajów nadbałtyckich, w Polsce osiąga południową granicę; w stanie dzikim tylko na Pomorzu Zach. — w lasach nad Bałtykiem, między Kołobrzegiem a Gdańskiem. Należy do najrzadziej spotykanych drzew w Polsce; objęty ochroną ścisłą i wpisany do „Polskiej czerwonej księgi roślin”. Ozdobny ze względu na liście, nadaje się do obsadzania ulic. Warunki miejskie znosi dobrze.

j/jarzab-szwedzki.txt · ostatnio zmienione: 2013/09/15 12:39 (edycja zewnętrzna)