Drewno leszczyny

Gatunek ten wyczerpuje listę drewna rodzimych gatunków mogących mieć choćby minimalne znaczenie użytkowe. Krzew wyjątkowo wyrastający w małe drzewko wysokości do 8 m i pierśnicy do 25 cm; niejednokrotnie jednak może dać duże usługi człowiekowi.

Drewno ma lekkie, miękkie, bardzo łatwo łupliwe. Kurczliwość średnia. Niezbyt skłonne do pęknięć desorpcyjnych. Obróbka skrawaniem i gięciem łatwa. Barwi się dobrze. Mało odporne na rozkład przez grzyby. Trwałość na wolnym powietrzu niewielka.

Drewno odznacza się bardzo ładną biało-brunatną barwą (niekiedy z delikatnym odcieniem czerwonawym). Naczynia są bardzo drobne, ułożone promieniście, bardzo słabo widoczne lub niewidoczne; bardzo wyraźnie zaznaczone są promienie drzewne jako liczne, dość szerokie linie jaśniejsze od tła o bardzo silnym połysku. Słoje roczne są zwykle bardzo wyraźne, regularne i dość wąskie.

Ze względu na przeważnie małe wymiary, drewno leszczyny nie może być używane na większe cele użytkowe, jakkolwiek nadaje się na nie zupełnie dobrze (z wyjątkiem budowlanych, z powodu małej trwałości). Używane jest do wyrobu drobnych przedmiotów ozdobnych (pudełka ozdobne itp.), lasek, rączek do parasoli; służy do wyrobu przedmiotów plecionych.

Powszechnie używano leszczyny do wyrobu faszyn (przy naprawie dróg i regulacji rzek). Dawniej pręty leszczynowe cenione były na obręcze do beczek i wici do wiązania spławów drobniejszych sortymentów drewna. Trociny i trzaski leszczyny używane mogą być do filtrowania octu. Drewno leszczyny jest bardzo dobrym materiałem do wyrobu trzonków do narzędzi (nie „odparza” rąk).

d/drewno-leszczyny.txt · ostatnio zmienione: 2013/09/15 12:39 (edycja zewnętrzna)