Cypryśnik błotny

Taxodium distichum RICH. — cypryśnik błotny

Drzewo wysokości do 30 (50) m i 90—150 cm pierśnicy, o pniu silnie rozszerzonym u nasady i nagle zwężającym się ku górze, pokrytym zwykle czerwonobrązową korą. Korona w młodym wieku stożkowata, potem rozłożysta. Pędy dwojakiego rodzaju: pędy właściwe są opatrzone pąkami i drewnieją przed zimą, natomiast większość pędów bocznych (nazywanych niekiedy krótkopędami), długości 5—10 cm, nie ma pąków, nie drewnieje i opada w jesieni każdego roku wraz z igłami.

Igły jednakowe na obu rodzajach pędów, miękkie, jasnozielone, krótkie (1—1,5 cm), rozłożone płasko, grzebieniasto na pędach opadających, a spiralnie wokół pędów właściwych, opadające w jesieni i zabarwione wtedy brązowo (rudo).

Szyszki jajowate, długości 2—4 cm, ciemnoszare z tarczkowatymi łuskami. Pod każdą łuską znajduje się jedno trójkątne nasienie z bardzo grubą, zdrewniałą łupiną.

Drewno ma żółto- lub jasnobrązowo zabarwioną twardziel i żółtawobiały biel; jest lekkie, miękkie i odznacza się dobrymi właściwościami mechanicznymi. Słoje roczne wąskie, dobrze widoczne na skutek zabarwienia drewna późnego na kolor ciemniejszy.

Występuje w Ameryce Północnej, na wybrzeżu Oceanu Atlantyckiego w południowo-wschodniej części USA; 90% drzew rośnie na niskich terenach (do 30 m n.p.m., jedynie w zachodnim Teksasie występuje na wys. 300—525 m n.p.m.).

Drzewo to rośnie na terenach podmokłych, bagiennych i zalewowych, w związku z czym (brak powietrza w glebie i grząskie podłoże) wykształca pnie zgrubiałe u nasady i oprócz normalnych korzeni, z których część skierowana jest pionowo w głąb gruntu, ma palowate korzenie oddechowe, tzw. pneumatofory, wystające ponad powierzchnię ziemi do kilkudziesięciu centymetrów wysokości. Są one zbudowane z tkanki luźnej i służą przypuszczalnie do doprowadzania powietrza do systemu korzeniowego. Jeśli rośnie na glebach mniej wilgotnych, nie wykształca pneumatoforów. Drzewo żyje ponad 1000 lat (do 3000 lat); w dawnych epokach rosło w całej prawie Europie, tworząc pokłady węgla brunatnego.

Do Europy sprowadzony w 1640 r. Nasz klimat znosi dobrze i jest spotykany w Polsce jako drzewo parkowe. Piękny okaz wysokości 20 m rośnie w arboretum w Kórniku. Cypryśnik błotny należy sadzić na glebach wilgotnych z wodą w zasięgu korzeni.

c/cyprysnik-blotny.txt · ostatnio zmienione: 2013/09/15 12:39 (edycja zewnętrzna)