Sadzonki wyrosłe na podłożach na odkrytej powierzchni, a szczególnie pod osłonami w mniej lub bardziej regulowanych warunkach osiągają większe wymiary, szczególnie w części nadziemnej, niż sadzonki wyprodukowane na naturalnej glebie mineralnej w szkółce. Sadzonki z namiotu lub szklarni cechuje też większa przewaga ilości suchej masy części nadziemnej nad suchą masą korzeni niż sadzonki wyrosłe na takim samym podłożu lub na glebie na odkrytej powierzchni. Niezbyt korzystny stosunek suchej masy pędów do suchej masy korzeni u sadzonek z lepszych warunków wzrostu rekompensuje większa absolutna masa całego systemu korzeniowego i większa masa przypadająca na jednostkę długości korzeni. Więcej krótkich korzonków na jednostce długości mają natomiast korzenie sadzonek wyrosłych na glebie mineralnej.

Wpływ osłon i podłoży na zwiększenie wymiarów oraz suchej masy sadzonek jest w przybliżeniu podobny, jeżeli wyniki produkcji rozpatruje się porównując z wynikami uzyskanymi na odkrytej powierzchni lub glebie mineralnej. Sadzonki wyrosłe pod osłoną różnią się od sadzonek z odkrytej powierzchni także pod względem budowy anatomicznej. Żywe komórki i elementy drewna sadzonek spod osłony mają większe wymiary niż u sadzonek z odkrytej powierzchni.

Optymalne warunki wzrostu ograniczają działanie naturalnej selekcji. Jak wykazały badania zmienności genowej i genotypowej drzew leśnych u sadzonek z namiotów foliowych i szklarni może zwiększyć się względny udział genotypów homozygotycznych, wykazujących na ogół mniejszą zdolność przystosowawczą niż genotypy heterozygotyczne. Jeżeli sadzonki z namiotu lub szklarni zostaną jednak prawidłowo zahartowane, a ich pędy ulegną we właściwym czasie zdrewnieniu, mogą stanowić, jak dowiodły liczne próby, wartościowy materiał sadzeniowy. Wartości tej nie obniża brak mikoryzy, obserwowany przy uprawie sadzonek na zbyt sterylnych podłożach. Można temu przecież zapobiec przez wykonanie odpowiednich szczepień.