Borówka bagienna

Vaccinium uliginosum L. — borówka bagienna (pijanica, łochynia)

borówka bagienna borówka bagienna

Krzew dorastający do 1 m wysokości, rozrastający się szeroko. W wysokogórskich położeniach występuje jako niska krzewinka.

Pędy ma obłe, zwykle owłosione tylko w początkowym okresie wzrostu.

Liście odwrotniejajowate lub eliptyczne, na brzegach słabo podwinięte, całobrzegie, od spodu z silnie zaznaczonym unerwieniem, niebieskawozielone, z wierzchu matowe.

Zielone lub białawe kwiaty, podobne do kwiatów borówki czernicy, występują na szczytach bocznych gałązek w pachwinach liści. Kwitnie w maju. Owoc — kulista lub gruszkowata jagoda, fioletowoczarna, z sinym woskowym nalotem, podobna do jagody borówki czernicy. Miąższ niezabarwiony.

Rośnie na torfowiskach wysokich, w podmokłych borach sosnowych, na glebach ubogich, zawierających surową próchnicę. W górach występuje na bardzo znacznych wysokościach, gdzie porasta jałowe hale oraz grzbiety zimą pozbawione śniegu i najbardziej wystawione na wiejące wiatry. Roślina charakterystyczna dla borów bagiennych (Vaccinio uliginosi-Pinetum).

b/borowka-bagienna.txt · ostatnio zmienione: 2013/09/15 12:39 (edycja zewnętrzna)