Walter Bitterlich, twórca relaskopowej metody pomiaru lasu oraz wynalazca i konstruktor wielu przyrządów służących tej metodzie. Był jedną z najbardziej renomowanych postaci światowego leśnictwa. Przez Amerykańskie Towarzystwo Leśne (SAF) uznany za najsławniejszego leśnika świata.

We wczesnej młodości miał zamiar zostać malarzem. Po ukończeniu szkoły średniej w Salzburgu rozpoczął jednak studia leśne na Uniwersytecie Zasobów Naturalnych (BOKU – Bodenkultur) w Wiedniu. Po ich ukończeniu nie mogąc początkowo znaleźć zatrudnienia pracował przez kilka lat jako wolontariusz w dla austriackich Lasów Państwowych (Osterreichischen Bundesforsten), gdzie zajmował się taksacją i pomiarami drzewostanów. W 1938 roku udało mu się wreszcie znaleźć zatrudnienie jako nadleśniczy w swoim rodzinnym Tyrolu, gdzie jego ojciec 30 lat wcześniej był naczelnikiem miejscowego Urzędu Leśnego (Forstamt).

W latach 1942-43 walczył na froncie wschodnim a ostatnie lata wojny w Normandii. Od 1946 r. pracował jako robotnik w lasach prywatnych w Bluhnbach. Tam po raz pierwszy mógł sprawdzić w praktyce swoją ideę relaskopową. Po opublikowaniu wyników swoich badań i doświadczeń w 1948 roku zainteresowało się nim całe naukowe środowisko leśne. Jego kariera nabrała zdecydowanego przyspieszenia po Światowym Kongresie Leśników w Helsinkach w roku 1949, na forum którego mógł zaprezentować swoje osiągnięcia. W tym samym roku obronił doktorat na uniwersytecie BOKU w Wiedniu.

Do roku 1967 pracował jako nadleśniczy w Zell am See i Hallein. W 1967 roku został powołany na stanowisko profesora – szefa Institute for Growth and Yield Uniwersytetu BOKU w Wiedniu. W roku 1978 w wieku 70 lat przeszedł na emeryturę. Prawie do ostatnich lat swojego życia pracował nad nowymi instrumentami pomiarowymi (jak np. znany Bitterlich Treemeter) i nad udoskonalaniem swojej metody.

Zmarł 9 lutego 2008 r. w rodzinnej miejscowości Reutte w Tyrolu.