Forwarder

Forwardery

są specjalistycznymi maszynami, które zostały zaprojektowane i zbudowane do wykonywania pracy w trudnych warunkach terenowych. Są produkowane w wersjach cztero-, sześcio- lub ośmiokołowych i wyposażone w żurawie hydrauliczne o wysięgu 7-10 m. Są typowymi specjalistycznymi maszynami do pracy w większych gospodarstwach leśnych. Stanowią podstawowe wyposażenie firm kontraktorskich w krajach, gdzie drewno jest pozyskiwane metodą drewna krótkiego.

Dane techniczne forwardera Timberjack 1010

Wymiary:

• Masa - 11000 kg
• Ładowność - 11000 kg
• Długość - 9020 mm
• Szerokość (opony 600 mm) - 2680
• Uciąg - 14 t
• Prędkość maksymalna - 34 km/h
• Moc silnika - 82 kW
• Przekładnia: hydrauliczno-mechaniczna, dwuzakresowa, typu powershift, ze zmiennikiem momentu Clark'a i skrzynią zakresów wysoki/niski, trzy biegi do przodu i trzy do tyłu.
• Mosty: wyposażone w sterowane hydraulicznie blokady mechanizmów różnicowych, możliwość odłączenia napędu tylnego mostu.
• Opony: standardowe o szerokości 600 mm.
• Sterowanie: przegubowa rama, sterowana hydrostatycznie za pomocą dwóch siłowników, system Orbitrol.
• Kabina: bezpieczna, jednoosobowa, wyciszona, klimatyzowana.
• Żuraw: Loglift F 60
• Moment udźwigu - 72 kNm
• Maksymalny wysięg - 10,2 m

Forwarder z łatwością pokonuje stoki o nachyleniu do 35% (oczywiście w tym przypadku maszyna może się poruszać wyłącznie prostopadle do warstwie), nierówności terenu, niewielkie cieki wodne i inne przeszkody. Nie jest natomiast przeznaczona do jazdy po utwardzonych drogach. Po prostu układ przeniesienia napędu nie jest do tego celu przystosowany. Oprócz zwiększonego zużycia opon w całym układzie występują dodatkowe przeciążenia, szczególnie przy włączeniu napędu obydwu mostów. Należy również dodać, że jazda z maksymalną prędkością przez dłuższy czas powoduje przegrzewanie oleju w przekładni hydrokinetycznej.

Bardzo istotnym elementem, który należy brać pod uwagę w eksploatacji forwarderów jest długość przewożonego drewna. W zasadzie optymalną długością dla tych maszyn jest 5-6 m. Środek ciężkości przewożonego ładunku będzie się wówczas znajdował nad tylną osią zapewniając dobrą stateczność całej maszyny.

Wydajność pracy forwardera zależy przede wszystkim od ilości masy pobieranej z jednego hektara, w znacznie mniejszym stopniu od przeciętnej miąższości pojedynczego drzewa. Im mniejsza ilość pozyskiwanego drewna z jednostki powierzchni, tym większy udział czasu załadunku w ogólnym czasie pracy i mniejsza wydajność (forwarder musi przebyć dużą odległość, aby zebrać pełny ładunek).

Przy planowaniu sieci szlaków zrywkowych dla forwardera należy wziąć pod uwagę następujące elementy:

• ukształtowanie terenu - szlaki należy prowadzić prostopadle do warstwic;
• istnienie naturalnych luk w drzewostanie - należy je wykorzystywać w jak największym stopniu;
• przebieg rzędów drzew - szlaki powinny być prowadzone prostopadle do rzędów, łatwiej wtedy układać wyrobione drewno, łatwiej ładować je na forwarder, a przy tyczeniu szlaków unika się schematycznego, niemal geometrycznego, ich prowadzenia w większym stopniu wykorzystując naturalne luki w drzewostanie;
• kształt powierzchni roboczej i układ dróg - należy ograniczać liczbę krótkich szlaków, które zmuszają do częstych nawrotów maszyny (w efekcie powodują obniżenie wydajności pracy) i jednocześnie sprawiają, że udział ich powierzchni w całkowitej powierzchni drzewostanu jest większy;
• lokalizację miejsc składowania drewna - wpływają na kształt wylotów szlaków zrywkowych.

Szerokość szlaku zrywkowego, na którym będzie poruszał się forwarder nie powinna być mniejsza niż 3,5-4 m, jest to bowiem wymiar niezbędny dla prawidłowej pracy maszyny w drzewostanie. Szlak zrywkowy musi być nawet szerszy w miejscach skrętów, łuków lub na odcinkach prowadzonych wzdłuż warstwicy na zboczach o niewielkim nachyleniu. Szlak zrywkowy powinien cechować się łagodnymi łukami. Należy zdecydowanie unikać ostrych skrętów.

Źródło: Praca zbiorowa „Poradnik użytkowania lasy” Warszawa 2000